مجمع المسائل-ج3-ص148

در صورت توقف دعوى سرگردان بوده ووضعش مشخص نيست وبينه هم ندارد وظيفه حاكم شرع در صورت تقاضاى زوجه چيست؟ ج – زوج كه ادعاى قيد زائد، (موقت بودن) را در عقد نكاح مىكند، بايد بر دعواى خود بينه اقامه كند واگر نكرد، حق قسم دادن زوجه را دارد، اگر زوجه قسم بخورد، عقد محكوم بدوام است وآثار عقد دائم بر آن مترتب مىشود، وچنانچه زوج حاضر به استحلاف نشود، واجب است نفقه زوجه را بپردازد واگر حاضر به استحلاف شد وزوجه قسم نخورد، عقد محكوم به انقطاع است.

س 38 – زنى از خانه شوهرش بمنزل پدر خود رفته وشش ماه بلكه زيادتر در آنجا مانده و مىگويد شوهرم مرا از منزل بيرون كرده وبر اين اساس، ادعاى نفقه مدت فوق را مىنمايد شوهر مىگويد من او را بيرون نكرده‌ام وخودش بدون رضايت من بيرون رفته وعلى هذا استحقاق نفقه ندارد و هيچ كدام بر قول خود شاهد ودليل ندارند در اين صورت نفقه ايام گذشته بزن مىرسد يا نه؟ ج – در فرض سئوال كه زوجه اقرار دارد در منزل زوج نبوده اگر بينه اقامه كند كه زوج او را بيرون كرده ومانع از آمدن به خانه بوده حق نفقه دارد واگر بينه ندارد حق دارد زوج را قسم بدهد واين نزاع موضوعى است واحتياج به مرافعه شرعيه دارد.

س 39 – زيد زن خودش را طلاق داد بعد از طلاق بقصد رجوع بمطلقه گفت بيا برو خانه واصرار كرد ليكن زن قبول نكرده فرار نمود و بر اين گفته، زيد شاهد هم دارد، آيا براى رجوع، لفظ رجعت بايد گفته شود يا هر لفظى كه بر رجوع دلالت كند كافى است؟ ج – در فرض سئوال، زن در عده رجعيه، حق سكونت در خانه‌ايكه بوده از زوج دارد ولذا مجرد گفتن زوج بزوجه برو خانه، دلالت بر رجوع ندارد ولى چنانچه بعدا زوج در عده بگويد من اين كلمه را بقصد رجوع گفتم اين گفتار فعلى او رجوع است اما اگر اين ادعا را بعد از عده بنمايد مسموع نيست.

س 40 – زن شوهردارى وضع حمل مىكند واعلام مىدارد كه مولود مربوط بشوهر وى نيست واز يك رابطه نا مشروع بدنيا آمده وشوهر نيز او را تصديق كرده وبالاتفاق نفى ولد مىكنند، حال بفرمائيد آيا در مورد سئوال لعان جارى مىشود يا خير؟