پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص317

(مسائل نذر)

(در تحقق نذر صيغه مخصوص لازم است)

س 896 – كاسبى‌ نذر مى‌كند صدى‌ پنج از عوائد واستفاده كسبى‌ او مال حضرت عباس عليه السلام باشد مثلا باين لفظ نذر كرده كه يا ابا الفضل العباس عليه السلام اگر من از اين كسب استفاده كنم صدى‌ پنج از اين در آمد مال جناب شما باشد گاهى‌در نظر مى‌گيرد كه‌ازسهم آن حضرت مس بخرد يا صرف برق كند ياپارچه سياه جهت سينه‌زنهاى‌ هيئت ابو الفضلى‌ خريدارى‌ ويا اطعام نمايد وامثال ذلك لكن صيغه مخصوصى‌ را كه در نذر شرط است (لله على‌ كذا) تلفظ ننموده آياملزم است باين نذر عمل نمايد يا نه واگر بآن صيغه مخصوصه تلفظ مى‌كرد مى‌توانست در مطلق امور خيريه مصرف نمايد يا بايد در همان مصرفى‌ كه در نظر داشته صرف كند.

ج – در فرض مذكور وفاء بنذر واجب نيست واگر ناذر بخواهد در هر راه خيرى‌ آنرا بقصد اهداء ثواب آن بحضرت ابى‌ الفضل العباس عليه السلام صرف نمايد خوب است ودر نذر صحيح غير از آنچه در نظر گرفته خلاف احتياط است س 897 – گاهى‌ وجهى‌ رابسيد مى‌دهند بعنوان اين كه اين وجه نذر سيد است آيا لازم است سيد سؤال كند از كيفيت نذر ناذر تا اين كه بفهمد نذر شرعى‌ وواجب الوفاء بوده يا نه ودر صورتيكه مى‌دانست يا بعد برايش معلوم شد كه از نذرهائى‌ كه به‌صيغه خواندن واجب العمل شده باشد نبوده مى‌تواند آن پول را بگيرد يا نه؟ ج – مى‌تواند بگيرد هر چند واجب الوفاء نباشد.