مجمع المسائل-ج2-ص311
نظر مباركتان را مرقوم بداريد.
ج – اگر موصى مقرر كرده باشد كه با تصديق ونظر ورثه مال الوصايه بين اشخاص مرقوم تقسيم شود بايد وصى نظر آنها را مراعات كند واگر وصى اختيار مطلق دارد آنرا بين كسانيكه واجد شرط تشخيص مى‌دهد تقسيم نمايد وچنانچه ديگران خود را واجد شرط مى‌دانند وبا وصى اختلاف دارند مرافعه شرعيه لازم است.
س 885 – زيد وصى پدر است كه چندى قبل فوت نموده واولاد صغار ندارد وهمه كبارند وشخص متوفى در عبادات خود خيلى مسامحه مى‌كرد وشايد هفتاد سال از عمرش گذشته هيچ نماز نخوانده ولى روزه ها را گرفته فقط چهار سال اخير روزه هايش را بدون عذر خورده ومظالم عبادهم در گردن دارد واز ما ترك او مبلغ هفتصد تومان در ايام ثلاثه او رج كرده در اين صورت دربقيه ماترك متوفى كه در پيش پسرش زيد موجود است نسبت بنمازهاى نخوانده وروزه هاى نگرفته ومظالم عباد چه تكليفى دارد ونسبت بمخارج ايام ثلاثه كه مصرف نموده چكار كند.
ج – در فرض سؤال قضاى نماز وروزه پدر برعهده پسر بزرگ است كه بايد خودش بجا آورد ويا اجير بگيرد كه‌قضاى آنها را بجا آورد و اما كفاره روزه كه بدون عذر افطار نموده وهم چنين مظالم عباد وساير ديون مالى از اصل تركه ميت خارج مى‌شود واگر وصيتى نكرده باشد بقيه اموال او بين ورثه تقسيم مى‌شود وبرداشتن پولى كه براى مجلس ترحيم صرف شده از تركه، موكول به اذن ورثه‌است.
س 886 – شخصى وصيت كرده يك مبلغ معينى را بزيد بدهند ولى متصدى بوصيت عمل نمى‌كند آيا خود زيد مى‌تواند آن مقدارى كه اختصاص باو داده خودش از آن مال بردارد يا نه.
ج – در صورت صحت وصيت وعدم اقدام وصى موصى له مى‌تواند با اذن حاكم شرع مال الوصايه را اخذ نمايد.