مجمع المسائل-ج2-ص285
ج – در فرض مسأله كه هر دو وصى بامر موصى عمل كردهاند حكم بهضمان ميت ولزوم تدارك ضرر از زائد بر ثلث بعيد نيست.
س 808 – بموجب وصيت نامه رسمى كه رو نوشت آن ضميمه است شخصى رقباتيرا ثلث وعوائد حاصله آنرا در مصارفى معين ومقرر داشته كهوصى مطابق آن عمل نمايد وفرض مسأله اينها است كه مجموع عوائد ساليانه مثلايك عشر مصارف را تأمين مىكند وصى هم از حين الفوت الى حال بقدرى كه عوائد ثلث وافى بوده بتدريج مصارف موصى بها را انجام مىداده وباقى مصارف معينه را هم بموازات منافع حاصله در هر سال مشغول انجام دادن است آيا بر وصى لازم است كه تمام مصارف معينه را قبل از حصول منافع از مال خود يا استقراض از غير تكميل نموده بعدا از منافع ثلث مقدار خرج شده را مستهلك سازد يا بهمان نحو كه عمل مىنموده بعد از اين هم عمل نمايد بهاينكه نظريات موصى را تدريجا بمقدار عوائد حاصله در هر سال انجام دهد تا تكميل شود خلاصه مصارف معينه زياد وعوائد ثلث در سال كمتر ازآن است بطورى كه نمىشود با آن منافع، منظور موصىرا در يك سال ودو سال انجام داد آيا وصى مجبور است مصارف معينه را يك دفعه انجام دهد وبعدا بتدريج از منافع رقبات ثلثى وصول نمايد يا مصارف در هر سال بايد بمقدار منافع همان سال انجام شود.
ج – در فرض سؤال بر وصى لازم نيست قبل از حصول منافع از مال خود يا به وسيله استقراض مصارف معينه را تكميل نمايد بلكه بعيد نيست گفته شود مطابق عبارت رونوشت (كه بصرف منافع خانه واملاك در موارد معينه) اگر وصى قبل از حصول منافع از مال خود صرف كند عمل بوصيت نشده است.
س 809 – زيد عمرو را وصى خود قرار مىدهد واموال خود را به اورد نموده ودر وصيت نامه قيد مىكند كهوصى او مثلا سيصد ريال از بابت سهم سادات وسهم مبارك امام عليه السلام بپردازد ودويست ريال هم بابت مظالم آيا در زمان حيات