پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص276

آن عين زائد برثلث است واگر وصيت بكسر مشاع باشد، مثل اين كه موصى‌ بگويد ثلث مال من بعد از مرگم مال زيد باشد وبعد اموال ديگرى‌ تحصيل كند بحسب موارد، حكم آن مختلف مى‌ شود پس اگر قرينه‌اى‌ بود كه معلوم شد مراد موصى‌ ثلث حين الوصية است يا مرادش ثلث حين الفوت است بر طبق آن عمل مى‌شود واگر قرينه‌اى‌ كه مراد او را معلوم كند نبود بايد بمقدار كمتر اكتفا كرد وزائد بر آن ملك ورثه‌است.

س 784 – هر گاه موصى‌ بگويد ثلث مال من بعد از مرگم مال زيد باشد يا بگويد ثلث مال مرا در فلان مورد مصرف كنيد آيالازم است تعيين آن با رضايتورثه‌باشد يا خير.

ج – در فرض سؤال موصى‌ با ورثه بنحو مشاع شريك است وبايد تعيين وافراز ثلث با رضايت همه ورثه باشد.

س 785 – شخصى‌ تمام اموالش را بسه نوه پسرى‌ خود صلح كرده بسيزده هزار وپانصد تومان وشرط كرده بعد از او مبلغ مزبور را باين مصارف كه تعيين مى‌شود برسانند.

اول – مبلغ چهار هزار تومان خمس بدهند.

دوم – سه هزار وپانصد تومان حج بخرند.

سوم – هزار تومان صوم وصلوة استيجار نمايند.

چهارم – سه هزار تومان در ايام ثلاثه وهفته وچهلم وسال صرف كنند.

پنجم – دو هزار تومان هم ملك موقوفه‌را بسازند، وبعد از وصيت فوت كرده ودر اين صورت اوصياى‌ آن مرحوم بايد سيزده هزار تومان را در مصارف مذكوره صرف نمايند يا بايد ثلث مال را براى‌ موصى‌ خرج كنند.

ج – در فرض مسأله كه ماترك سيزده هزار وپانصد تومان است وشرط مصارف مذكوره بعد از موت است.

بنظر حقير وصيت است وآنچه دين است