مجمع المسائل-ج2-ص273
ثلث آن را كما فرض الله بين ورثه تقسيم كند ونيز قبل از وصيت مبلغ يك هزار وپانصد تومان وجه نقد تحويل شخص امينى داده وبرسم امانت به‌او سپرده بقصد اين كه هر وقت در حيات خودش احتياج پيدا كرد مصرف نمايد والابعد از فوت او شخص امين از اين پول مالى را خريدارى كرده ووقف نمايد يا در خيرات ديگر مصرف ويا در راه حضرات چهارده معصوم صلوات الله عليهم اجمعين خرج كند كه ثوابش در روز لاينفع مال ولا بنون الامن اتى الله بقلب سليم عايد ودستگير او گردد وهم چنين صاحب وجه (موصى) مى‌گويد كه حاضرم مبلغ مذكور را بعنوان صلح ويا هبه با مين واگذار نمايم كه ايشان بعد از فوتم بتقاضاى من عمل نمايد در اين صورت براى امين جايز است كه‌امانت مذكور را قبول نمايد يا نه ودر صورت جواز آيا با آن پول مالى خريده وقف نمايد ويا در امور خيريه ديگر صرف كند.
ج – در فرض سؤال صاحب پول در حال حيات شرعا جايز است آن پول را صلح كند بشخص امين وشرط كند اگر خودش احتياج پيدا كرد فسخ كند واگر در حال حيات فسخ نكرد امين مزبور بعد از فوت او معادل آن مبلغ چيزى بخرد ووقف كند يا در كار خير صرف نمايد وهم چنين جايز است آن مبلغ را نزد امين امانت گذارد وسفارش كند صرف در كار خير يا وقف شود لكن در اين صورتبا فرض آن كه ثلث خود را وصيت كرده ودر مصارف معينه صرف شود لازم است نسبت بدو ثلث اين مبلغ از ورثه استجازه نمايد وبا اجازه آنها بمصرف وصيت برساند وبا عدم اجازه بايد بين ورثه تقسيم شود.
س 779 – اگر كسى وصيت بكند كه از اموال خودم برايم خرج كنيد و تعيين مقدار نكرده ومقيد بثلث هم ننموده وصغير هم دارد در اين صورت وصى بعد از فوت موصى چه مقدار مى‌تواند از مال او برايش خرج كند.
ج – اگر بحسب وجود بعض قرائن ومعمول ومتعارف وصيت منصرف بمبلغ معينى نباشد ظاهر آنست كه وصي بنظر خودش تا مقداريكه زائد بر ثلث نباشد مى‌تواند عمل نمايد.