مجمع المسائل-ج2-ص153
س 421 – در عقد فضولى كه محتاج به اجازه است آيا اجازه بايد فورى باشد يعنى بدون فاصله پس از عقد يا خير.
ج – لازم نيست پس اگر اجازه با فاصله شدن زمان طولانى بعد از عقد هم حاصل شود صحيح است چه تأخير اجازه از جهت جهل به وقوع عقد يا بخاطر فكر و مشورت كردن باشد.
س 422 – آيا در اجازه نمودن عقد فضولى لفظ خاصى لازم است يا خير مثل اين كه بگويد به‌عقدى كه خوانده شده راضى هستم.
ج – لازم نيست وهر لفظى كه دلالت بر انشاء رضايت به‌عقد فضولى نمايد كافى است بلكه فعلى هم كه دلالت بر انشاء رضايت نمايد كفايت مى‌كند.
س 423 – آيا در عقد فضولى قصد فضوليت و التفات به آن معتبر است يا خير.
ج – لازم نيست وميزان در فضولى بودن عقد صدور آن است بحسب واقع از غير كسيكه اختيار عقد با او است پس اگر كسى خيال كند ولى يا وكيل است وعقد را واقع سازد وبعد كشف خلاف شود عقد فضولى است وبا اجازه صحيح مى‌شود.
س 424 – هر گاه مرد يا زن عقد فضولى را رد نمايد وپس از رد اجازه كند يا اول اجازه كند بعد رد نمايد حكمش چيست.
ج – رد بعد از اجازه وهم چنين اجازه بعد از رد بلا اثر است يعنى با اجازهعقد لازم مى‌شودوبا رد فسخ مى‌گردد و در اينجهت تفاوتى نمى‌كند كه اجازه قبل از رد يا رد قبل از اجازه از خود معقود له واقع شود يا از ولى او بنابر اين اگر مثلا شخصى صغيره‌اى را بنحو فضولى براى كسى عقد كند وولى صغيره اين عقد را اجازه كند پس از اين كه صغيره كبيره شد حق رد عقد را ندارد واگر ولى عقد مذكور را رد كند صغيره پس از بلوغ حق اجازه ندارد.