مجمع المسائل-ج2-ص141
س 377 – اگر كسى كه طرف قبول واقع مى‌شود اصلا ادبيات عربى را وارد نباشد و فرقى بين انشاء واخبار نگذارد ميتواند در اجراى صيغه از طرف زوج وكيل شود يا نه.
ج – بايد عاقد عقد را صحيح بخواند وفرق بين اخبار وانشاء را بداند.
س 378 – در بعضى از محلات ايران مشاهده ميشود كه اهالى پايبند بعقايد مذهبى نيستند ومسائل دينيه را بلد نيستند مثلا در امر ازدواج وموضوع عقد به تراضى فيما بين زن ومرد اكتفا مى‌كنند و قباله‌اى درست مى‌كنند ودر محضر در دفترى ثبت مى‌نمايند وپس از عروسى وامر زناشوئى آن وقت اگر به اهل علم وعالمى رسيدند صيغه عقد را جارى مى‌كنند واين سيره مستمره ايشان است آيا اين تراضى بين زن ومرد ايجاد علقه زوجيت مى‌كند يا نه ونظير عقد معاطاتى مى‌شود يا نه.
ج – مجرد تراضى ومعاطاة در نكاح كافى نيست عليهذا اگر زوجين جاهل بحكم بوده‌اند وخيال نموده‌اند كه مجرد تراضى كافى در زوجيت وجواز وطى است اولاد آنها حكم اولاد حلال زاده را دارند واگر مى‌دانستند كه ازدواج موقوف به اجراء صيغه عقد است هر چند بلفظ فارسى باشد و بدون عقد عمل زناشوئى انجام داده‌اند اولاد آنها حكم اولاد زنا را دارند.
س 379 – صيغه جارى كردن جهت عقد انقطاع ويا دائم بزبان فارسى مثلا بگويد ده تومان ميدهم براى اين كه يك ساعت بعقد انقطاعى من در آئى او هم قبول كند ويا بگويد ده هزار تومان براى شما معين كردم كه بعدها بپردازم براى هميشه وتا عمل باقى است عيال من باشى زن هم بگويد قبول كردم اين نحو صحيح است يا نه.
ج – صيغه عقد بنحوى كه در سؤال ذكر شده است صحيح نيست و در موردى كه بفارسى خوانده شود بايد همان معنى صيغه عربى را گفت از خداوند بزرگ مسئلت دارم كه ايمان شما را حفظ نموده وتوفيق و سعادت عطا فرمايد.