مجمع المسائل-ج2-ص138
است موهوب له بمقدار عين موهوبه مثل يا قيمت آنرا بعنوان عوض بدهد س 367 – آيا در هبهاى كه در آن شرط عوض شده لازم است كه موهوب له متقابلا چيزى را به واهب هبه كند يا اينكه منظور شرط شدن عوض است اگرچه عوض عنوان هبه نداشته باشد ج – منظور اشتراط عوض است اگر چه عوض، صلح مال ياحقى باشد پس اگر واهب شرط كند كه موهوب له مالى يا حقى را به او صلح كند صحيح است و چنانچه بر طبق شرط، مال يا حقى را بعنوان عوض به واهب صلح نمود واوهم قبول كرد، هبه معوضه است وواهب حق رجوع ندارد وهمچنين است اگر واهب شرط كند كه موهوب له بعنوان عوض، حقى را كه برذمه او دارد ابراء كند يا كارى براى او انجام دهد كه در اين صورت وقتى موهوب له ذمه واهب را از آن حق ابراء كرد يا آن كار را براى او انجام دادهبه معوضه واقع شده وواهب حق رجوع نداردس 368 – رجوع در هبه بهچه نحو محقق مىشود.
ج – رجوع يا به قول است مثل اين كه بگويد رجوع كردم ويا به فعل مثل اينكه آنچه را بخشيده از دست موهوب له بگيرد يا آنرا بفروشد يا اجاره دهد يا رهن بگذارد در صورتى كه اين كارها را بقصد رجوع انجام دهد.
س 369 – آيا در موقع رجوع در هبه لازم است موهوب له مطلع باشد يا لازم نيست.
ج – اطلاع موهوب لهلازم نيست و همين كه انشاء رجوع كند هر چند بى اطلاع او باشد صحيح است.