مجمع المسائل-ج2-ص96
نيست كتب علميه براى اهلش بمقدار احتياج بر حسب حال و مراتب علمى از مستثنيات دين باشد.
س 232 – هر گاه شخص مديون خانه محل سكونتش از مقدار احتياج بيشتر است وظيفه اش چيست.
ج – لازم است مازاد بر مقدار احتياج براى سكونت خود را بفروشد يا اين كه تمام آن خانه را بفروشد وخانه كم ارزش تر كه مناسب حال وبه مقدار حاجت او باشد تهيه كند.
س 233 – هر گاه مديون دو يا مثلا سه‌خانه داشته باشد وبجهت سكونتخود بهمه آنها محتاج باشد آيا همه مستثنى است يا خير وهمين طور نسبت به لباس ووسيله سوارى.
ج – در مورد سؤال چنانچه طورى است كه واقعا همه مورد احتياج براى سكونت يا پوشيدن ويا سوار شدن خود وعائله اش باشد مستثنى است.
س 234 – آيا خانه محل سكونت مديون كه از مستثنيات دين است مخصوص به حال حيات مديون است يا شامل بعد از موت هم مى‌شود.
ج – مخصوص به حال حيات مديون است پس اگر بميرد وغير از خانه محل سكونت مال ديگرى نداشته باشد بايد همان خانه فروخته شود ومصرف دين گردد.
س 235 – هر گاه مديون با رضايت خود خانه محل سكونتش را بفروشد و بخواهد با آن دين خود را ادا كند آيا طلبكار مى‌تواند آنرا بگيرد يا خير.
ج – بلى مى‌تواند ومعنى اين كه خانه وامثال آن از مستثنيات است اين است كه جايز نيست مديون را به فروش آنها مجبور كنند تا دين خود را ادا نمايد ولى اگر خودش راضى باشد مانع ندارد بلى سزاوار است كه طلبكار راضى نشود كه مديون بجهت پرداخت بدهى، مسكن خود را بفروشد اگر چه با رضايت خودش