مجمع المسائل-ج1-ص544
ج – در فرض مذكور زوجه محصنه نيست.
س 12 – هر گاه شوهر عنين باشد و زوجه‌اش زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.
ج – زوجه در اين فرض محصنه نيست.
س 13 – هر گاه زوجه عيبى دارد كه آن عيب مانع از وطى است و زوجمى‌تواند عقد را فسخ كند لكن نمى‌خواهد فسخ كند اگر در چنين موقعى زوج زنا كند محصن است يا خير؟.
ج – مرد مورد سؤال محصن نيست.
س 14 – هر گاه زوج عيبى دارد كه زن با وجود آن عيب مى‌تواند عقد را فسخ كند مثل اين كه مرد مقطوع الآلة يا خصى باشد لكن نمى‌خواهد فسخ كند اگر در چنين موردى زوجه زنا كند محصنه است يا خير؟.
ج – در فرض مذكور زن محصنه نيست.
س 15 – هر گاه زوج بمنظور ايذاء زوجه، يا بخاطر اين كه زوجه ديگرى دارد و يا بجهت بى علاقگى يا كثرت اشتغالات از نزديكى با وى خوددارى مى‌كند اگر در اينگونه موارد زوجه زنا دهد محصنه است يا خير؟.
ج – در فرض سؤال اگر چهار ماه بگذرد و مرد با وى نزديكى نكند و پس از آن زنا داده باشد معلوم نيست محصنه باشد ولى قبل از گذشتن چهار ماه چنانچه زنا دهد محصنه است.
س 16 – هر گاه زنى كه مطلقه رجعيه است و هنوز عده‌اش تمام نشده زنا كند آيا محصنه است يا خير و همچنين شوهرى كه او را طلاق داده اگر زنا كند محصن است يا خير؟ مخصوصا اگر بناى رجوع به زوجه‌اش را نداشته باشد.
ج – در فرض سؤال، زوج و زوجه هر دو محصن هستند.
س 17 – زنى كه مطلقه بطلاق خلع است و هنوز عده‌اش تمام نشده چنانچه زنا كند محصنه است يا خير؟ مخصوصا اگر بناى رجوع به بذل نداشته باشد يا اگر هم رجوع كند شوهر رجوع نكند و نيز مردى كه زن خود را طلاق خلع داده باشد اگر زنا كند محصن است يا خير؟.