مجمع المسائل-ج1-ص519
نهى از منكر، ارتباط ندارد.
س 19 – آيا بر فرض علم به ضرر، تنها وجوب امر به معروف و نهى از منكر برداشته مى‌شود يا اين كه حتى جواز آن هم برداشته مى‌شود كه ولو انسان، خود حاضر به تحمل هرگونه ناراحتى هم باشد مع ذلك جائز نباشد؟.
ج – وجوب برداشته مى‌شود، بلى اگر ضرر، نحوى باشد كه تحمل آن شرعا جائز نيست جواز هم برداشته مى‌شود.
س 20 – پدرى داراى چند فرزند است كه بعضى از آنها با آن كه بزرگ و بالغ مى‌باشند از فرائض دينى، رو گردانند از اين راه، ناراحتى پدر را فراهم مى‌كنند حال آيا پدر راجع به امر عبادات آنها مقصر است يا نه؟.
ج – وظيفه پدر آنست كه تا وقتى احتمال تأثير مى‌دهد اولاد را با اتيان واجبات و ترك محرمات بهر نحوى كه صلاح بداند خواه به موعظه و نصيحت باشد خواه به تهديد يا بنحو ديگر، وادار نمايد و چنانچه پدر به وظيفه شرعى خود عمل نمايد و در آنان اثر نكند پدر، گناهكار نيست.
س 21 – مدت چند سال است در تهران رسم شده كه بانوان، در مجالس ترحيم، در مساجد، شركت مى‌كنند و بعضى از زنها عادت زنانگى دارند و در اثر جهل به مسأله، با همان حال، به مسجد مى‌روند و گاهى پس از ختم مجلس، مشاهده مى‌شود كه فرش مسجد، نجس شده است اكنون نظر مباركتان را مرقومفرمائيد.
ج – رفتن جنب و حائض و نفساء در مساجد، بغير عنوان عبور، حرام است و در مسجد الحرام و مسجد حضرت رسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم در مدينه منوره ورود، بطور مطلق بر آنها حرام است و بر كسانى كه مطلع هستند نهى از اين منكر، مانند ساير منكرات، واجب است ولى اگر در مساجد جائى است كه معبد نمى‌باشد مانند اين كه محلى را براى اقامه مجالس فاتحه وقف كرده باشند رفتن آنها در آنجا اشكالى ندارد.
س 22 – زنى كه شوهرش نماز نمى‌خواند و وجوه شرعيه، نمى‌دهد و بر اثر نزاع چند جاى سرش بدست شوهر شكسته شده آيا بايد از شوهر، طلاق بگيرد يا نه؟