مجمع المسائل-ج1-ص417
س 32 – زكوة و خمس را به اشخاص معتاد به ترياك در صورتيكه نتوانند ترك كنند مى‌شود داد يا نه؟.
ج – با فرض آن كه نتوانند ترك كنند اشكال ندارد بشرط آن كه اكتفا به مقداريكه اضطرار بآن رفع مى‌شود بنمايند.
س 33 – شخص مى‌تواند زكوة مال را به داماد و يا به عروس خود بدهد يا نه؟.
ج – اگر داماد، فقير باشد دادن زكوة به او مانعى ندارد و دادن زكوة به عروس اگر شوهرش قدرت بر اداء نفقه او ندارد يا آن كه با تمكن، نمى‌دهد چنانچه عروس، فقير باشد جائز است.
س 34 – در رساله عمليه فرموده‌ايد (غير سيد نمى‌تواند زكوة را بسيد بدهد) حال اگر غير سيد زكوة گرفت آيا مى‌تواند خرج خود و عيالش كه سيد مى‌باشد بنمايد و يا اين كه مقدارى از زكوة را وقتى گرفت و مالك شد به عنوان صدقه مستحبه يا هبه بسيد بدهد يا نه؟.
ج – در هر دو صورت، اشكال ندارد.
س 35 – مرسوم است يك نفر با سواد را اجير مى‌كنند تا قرآن و بعضى از كتب دينى را به اطفال تعليم نمايد، آيا جايز است اولياى اطفال اجرت او را از زكوة مال خودشان حساب كنند يا نه؟.
ج – چنانچه كسى او را جهت تعليم قرآن به اطفال مؤمنين اجير نمايد جايز است كه مال الاجاره را بعنوان سهم سبيل الله از زكوة بدهد لكن اگر او را فقط براى طفل خود اجير كند پرداخت اجرت از زكوة مشكل است.
س 36 – بدهى مستحق را – چه زنده و چه مرده – مى‌شود عوض وجوه شرعى و مظالم عباد، حساب كرد يا نه؟.
ج – جائز است از زكوة، دين فقيرى را كه مرده اداء نمود لكن از خمس و مظالم، جائز نيست بلى دين فقير زنده را مطلقا جائز است كه در ازاء وجوه منطبقه، بر او محسوب دارند اگر چه دستگردان كردن احوط است.
س 37 – صدى دو، كه در موقع خرمن طبق مقررات دولت براى عمران