مجمع المسائل-ج1-ص239
ج – در فتاوى فقهاء عظام، به اين فرع بر خورد نكرده‌ام ولى به حسب ظاهر عمومات، مانع ندارد اگر چه احوط، ترك است.
س 41 – شخصى در حين خواندن حمد، اكثر اوقات، بين (غير المغضوب عليهم) و (ولا الضالين) فاصله زيادى مى‌دهد، البته ايجاد اين فاصله، و وقف زياد، براى اين شخص، غير اختيارى است بطورى كه اراده مى‌كند اما نمى‌تواندكلمات مذكور را بدون وقفه ادا كند، كه اين حالت شايد وسواس باشد، آيا چنين شخصى مى‌تواند امام جماعت شود يا نه؟ و در صورتيكه گاهى اوقات مى تواند نماز را خوب بخواند باز باميد خوب خواندن، امامت جايز است يا نه؟.
ج – اگر فاصله منافى با موالات نباشد نماز صحيح است و مى‌تواند با وجود سائر شرائط امامت جماعت، نماز جماعت بخواند و اگر منافى با موالات باشد امامت او صحيح نيست.
س 42 – مى‌گويند دعاهاى روزهاى ماه مبارك رمضان، كه در مفاتيح ذكر شده، توسط صوفيها تحريف گرديده، آيا اين گفته، صحيح مى‌باشد و ضمنا اگر اين گفته‌ها را امام جماعتى بگويد، و قبول هم داشته باشد، مى‌توان بآن امام جماعت اقتدا نمود يا خير؟.
ج – خواندن دعاهاى مورد سؤال، بقصد رجا مانع ندارد، و نسبت مذكوره، مسلم نيست، و اگر امام جماعت، عقيده‌اش تحريف آن دعاها باشد، مضر بعدالت نيست.
س 43 – شخص عالم اعمى، از جهت شبهه در كيفيت تطهير بدن و لباسش، آيا جايز است امام جماعت باشد يا خير؟.
و نيز اعمى بودن مانع امامت هست يا خير؟.
ج – در صورتيكه واجد شرائط امامت جماعت باشد، اشكال ندارد و بينائى شرط نيست.
س 44 – اگر امام جماعت دندانهاى خود را كشيده و بواسطه نداشتن دندان، بعضى از حروف را نمى‌تواند صحيح ادا كند، آيا در چنين حالى مى‌تواند امامت كند يا واجب است دندان مصنوعى بگذارد، و براى نماز شخص خودش چ