پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص47

شدن، محكوم ببقاء نجاست است مگر اين كه بگويد تطهير كردم يا بدانيد تطهير كرده، و در معاشرت با اشخاص آنچه را علم بنجاست داريد، اجتناب كنيد و مشكوكات، محكوم بطهارت است و وسوسه، متابعت شيطان و حرام است.

س 80 – اگر انسان ببيند و يقين حاصل كند كه در فلان مهمانخانه و رستوران يك بار، مشروب الكلى‌ خورده شد آيا مى‌تواند در آن مهمانخانه و رستوران بعدا غذا بخورد يا نه؟.

ج – اگر ظرفى‌ را كه فعلا مى‌خواهد در آن، غذا بخورد شك در پاك بودن آن داشته باشد محكوم بطهارت است و اشكال ندارد.

س 81 – استعمال ادكلن اعم از داخلى‌ و خارجى‌، جائز است يا نه؟.

ج – حقير از مواد آن اطلاع ندارم بلى‌ اگر علم نداشته باشيد كه از چيز نجس ساخته شده يا با نجسى‌ ملاقات نموده محكوم به طهارت است.

س 82 – بر فرض آن كه فضلات طيور حرام گوشت نجس باشد، فضله طير مجهول الحال براى‌ جاهل بآن، محكوم به طهارت است يا نجاست؟.

ج – بنظر حقير فضله طير حرام گوشت طاهر است و بنابر نجاست، در صورت شك، محكوم بطهارت است.

متنجس منجس است

س 83 – در موضوع تنجيس متنجس، در عروة الوثقى‌ مى‌فرمايد (الاقوى‌ ان المتنجس منجس كالنجس) و بعضى‌ از مراجع مى‌فرمايند (على‌ الاحوط) آيا حضرتعالى‌ باعروه موافقيد؟.

ج – نظر اينجانب با عروة الوثقى‌ مطابق است و در هر موردى‌ كه علم بملاقات با نجس يا متنجس، حاصل شود محكوم به نجاست است.

س 84 – قاعده واسطه در نظر حضرتعالى‌ چگونه است چون بعضى‌ مى‌گويند اگر كسى‌ دست نجس مثلا به ظرفى‌ زد ظرف، نجس مى‌شود اما اگر غذا در آن ريخته شد نجس نيست چون واسطه خورده، و بعضى‌ مى‌گويند غذا هم نجس مى‌شود ليكن دست كسى‌ كه غذا مى‌خورد نجس نخواهد شد؟.

ج – ملاقات با نجس يا متنجس، با رطوبت مسريه بنظر حقير موجب