جامع الشتات-ج4-ص457
خلاف اين، مطروح يا [ مؤ ] ول است.
286: سؤال: واطى وموطو اگر نا بالغ باشند ولواط نمايند، بعد مى‌توانند خواهر يكديگر را بگيرند يا نه؟ جواب: اشهر واظهر عدم جواز است.
يعنى عدم جواز تزويج فاعل خواهر مفعول را.
287: سؤال: حضانت و نگاهدارى طفل رضيع با والده است يا والد؟ جواب: حضانت رضيع با مادر است هر گاه آن را تبرعا شير دهد، يا به قدر ديگران اجرت بگيرد، يا كمتر از ديگران.
وبعد از واشدن از شير، اشهر واظهر اين است كهحضانت پسر تا هفت سال با پدر، ودختر تا هفت سال با مادر است.
288: سؤال: شخصى با كسى مصافحه وملامست نموده، وبه شهوت به او نظر كرده وبوسيده.
آيا مى‌تواند مادر يا خواهر يا دختر او را بگيرد يا نه؟ جواب: اشهر واظهر جواز است.
خصوصا هر گاه آن نظر وملامسه به عنوان حرام شده باشد، يعنى به اجنبى شده باشد كه معقوده ومملوكه نباشد.
289: سؤال: درصورتى كه مادر صغير فوت شده باشد، اقرباى ارثى صغير منع اباعد را از نگاهداشتن صغير مى‌توانند كرد؟ يا اين كه تقديم اقارب، الاقرب فالاقرب رجحان دارد؟.
وحضانت مادر راتا چند سال قائل مى‌باشند بيان فرمايند؟.
جواب: بدان كه حضانت طفل در ايام رضاع با مادر است، واو احق است به آن هر گاه تبرعا شير دهد يا اجرت مساوى ديگران يا كمتر بگيرد، اجماعا.
و هر گاه غير اين باشد پدر احق است به آن على الاقوى.
واما بعد از بلوغ هم حق حضانت از براى هيچ يك نيست، و بر اين نيز دعوى اجماع شده.
واما ما بين فطام وبلوغ: پس در آن اقوال بسيار است – متجاوز از هفت قول – واقوى واشهر اين است كه پدر احق است به پسر، ومادر به دختر تا هفت سال.
واما بعد هفت سال تا زمان بلوغ پس حضانت حق پدر است.
پس معنى اين كه حضانت پسرتا هفت سال با پدر است اين است كه مادر تسلطى ندارد تا هفت سال، نه انيكه حضانت پدر بعد هفت سال ساقط مى‌شود.
اينها همه وقتى است كه پدر ومادر هر دو زنده باشند، ومادر هم شوهر ديگر