جامع الشتات-ج4-ص164
متهب او را در اطاق واهب در دولابه گذاشته وكليد آن دولابه را خود متهب بردارد، آيا اين را تصرف معتبر در شرع مى‌گويند يا نه؟ -؟ و هر گاه واهب يورتى را به متهب هبه نموده باشد ورفع موانع از تصرف متهب نموده (به اين معنى كه متهب در آن يورت آمد وشد كند وواهب مانع او نشود ولكن واهب به جهت ناخوشى و بيمارى در آن يورت خوابيده باشد) آيا اين را تصرف متهب مى‌گويند يا نه؟ -؟.
جواب: بلى هبه صحيح است.
واظهر اين است كه در تمام مال صحيح است و منحصر در ثلث نيست.
وتصرف وقبض در مطلق هبه شرط است وبدون آن لزومى ندارد.
واگر قبل از اقباض بميرد هبه باطل مى‌شود.
مگر آنكه متهب صغير باشد وواهب ولى (او) باشد كه قبض ولى قبض صغير است وضرور به قبض على حده نيست.
وقبض بعض در لزوم كل كافى نيست.
ودر منقولات همان اخذ به يد (بخصوص به اين نحو كه در جائى مضبوط كند) كافى است هر چند در خانه واهب باشد.
و همچنين در اقباض يورت تخليه يد ورفع مانع از تصرفات كافى است هر گاه به قصد اقباض بوده وخوابيدن خود را در آنجا مانع از تخليه نمى‌دانسته.
وظاهر اين است كه هر گاه بگويد (خانه از تو وتصرف كن وبيا وبرو ولكن من هم چند روزى در اينجا هستم چون بيمارم) يا آنكه در عرف وعادت مضايقه از بودن آن در آنمكان نمى‌شده ومى گفته اند كه به تصرف او داده، كافى است.
وشايد كه اين از باب اقباض صندوق باشد با وجود آنكه متاع واهب در آن باشد.
73: سؤال: هر گاه شخصى در طفوليت از بلده (اى) به بلده ديگر رفته باشد، و بعد از توطن مدت پنجاه سال تقريبا، در آن بلد فوت شود.
وآن را تركه باشد ودر بلده توطن او را وارث نباشد.
ودر حيات خود هم لن شخص اقرار نموده باشد كه مرا وارثى نمى‌باشد.
آيا بعد از وفات او لازم است كه در قريهء تولد آن تفحص و تجسس از وارث او بشود تا قطع به وجود يا عدم وارث بهم رسد؟ يا آنكه مال او را به