جامع الشتات-ج3-ص375
خود بكند، شرط صحيح است با تعيين، كه چقدر زمين را زرع كند وچقدر را غرس كند.
واما شرط شراكت آنها در اشجار پس آن داخل (مغارشه باطله) (1) است، وشرط آن صحيح نيست.
و هم چنين شرط شركت در ثمار، كه وجه صحيح از براى آن ظاهر نيست.
وبه هر حال جهالت شرط از براى بطلان آن كافى است.
وبه بطلان شرط هم عقد باطل مى‌شود، على الاظهر.
اما اگر مجتهد جامع الشرايط متوجه [ اين شرط ] شده البته بر وجه صحيح كرده.
(2)واز صورت سوال معلوم نيست كه او باشد.
وبه هر حال بر فرض صحت شرط، اشجارى كه مال عامل بوده وغرس كرده مال او است.
ولكن بعد از انقضاى مدت مزارعه اظهر اين است كه مالك (يا متولى ومباشر وقف) مى‌خواهد اشجار را به حال خود مى‌گذارد و اجرت آن را مى‌گيرد، ومى خواهد مى‌كند وتسليم صاحب آن مى‌كند وارش درخت او را به او مى‌دهد.