جامع الشتات-ج1-ص417
كتاب الامر بالمعروف والنهى عن المنكر
89 – سؤال: مسألة امر ونهى زن، بر شوهر واجب است يا نه؟ جواب: بر شوهر، امر و نهى زن، واجب است واينكه او را وا دارد به تحصيل مسائل خود.
هرگاه كسى نباشد كه تعلم او كند به غير شوهر، واجب عينى مى‌شود كه بر او تعليم كند.
490 – سؤال: امر به معروف ونهى از منكر، چه وقت واجب مى‌شود؟ نزد امن از ضرر؟ يا نزد ظن عدم ضرر؟ يا نزد علم عدم ضرر؟ واحتمال تاثير كافى است يا نه؟ و آيا حمل مى‌توان كرد افعال ظاهر الفساد مسلمين را به صحت، هر چند تأويل بعيد باشد -؟ مثلا صبح مى‌بينيد شخصى را نماز مى‌كرد با اذان واقامه وقرائت را جهر نكرد، حمل كند به اين كه نماز سنتى بوده است واذان واقامه را سهوا گفته است وهكذا؟ جواب: واجب است مادامى كه علم يا ظن به ضرر نداشته است واحتمال تأثير بدهد.
هر چند احتمال دور باشد در جواز آن كافى است، لكن ظاهر اين است كه هر گاه ظن غالب به عدم تأثير داشته باشد واجب نباشد.
ولكن احوط ترك آن است.
وظاهر اين است كه در جايى كه فعل منكر، احتمال وجه صحيح داشته باشد ومظنون اين باشد كه بر وجه فاسد باشد وبه طريق معصيت كرده، واجب باشد نهى، ولكن بهتر آن است كه به عنوان قطع، نهى نكند، بلكه بگويد كه هر گاه بر وجه صحيح نيست ترك كن اين عمل را.
وبه مجرد