جامع الشتات-ج1-ص347
كتاب الجهاد
51 – سؤال: چه مى‌فرمايند در خصوص كسى كه مقاتله با كفار نموده و مقاتله مى‌نمايد، هر چند در اول امر قصد باطل داشته، و لكن اگر رجوع و معاودت نمايد موجب جرأت كفره مى‌شود و بدون اعانت اموال و افراد مسلمين و تأليف قلوب مخالفين و ارامنه بر مقاتله قادر نيست، مى‌تواند شرعا تدارك خود را، هرگاه مسلمين به رضاى خود ندهند الجاء فراهم آورد يا نه؟ ماليات و عوارضاتى كه گرفته مى‌شود وصرف دفاع كفار مى‌شود چه صورت دارد؟ جايز است يا نه؟ و هرگاه جايز باشد اخذ اين وجوه به جهت صرف دفاع و صرف هم بشود، ولكن نيت اخذ كردن و صرف نمودن، محض اعانت اسلام نباشد، آيا نماز قصر است يا تمام؟ و مسلمين مقتولين، در جنگ كفره ارمنيه بدون كفن و غسل مى‌توان مدفون نمود يا نه؟ جواب: آنچه وظيفه ماست در جواب اين مسائل، اين است كه هرگاه كفار خواهند تسخير مسلمين كنند و اذيت به ايشان برسانند و بلاد و اموال آنها را متصرف شوند دفاع آنها واجب است الاقرب فالاقرب و خراج اراضى خراجيه در مذهب ما موضوع است از براى مصالح عامه مسلمين و از اعظم آنها مجاهدين است و مدافعين از اسلام نوعى هستند از مجاهدين و به مصرف ايشان رسانيدن جايز است و آن موكول است به نظر