جامع الشتات-ج1-ص309
اشتراط عدالت وصى است حاجت به امين ديگر نيست و هرگاه وصى عاجز باشد وامين ديگر هم نباشد واميد باشد، انتظار بكشد تا كسى به هم رسد كه به آن قدر راضى شود.
واگر اينها هيچيك ممكن نشود حسب الممكن به آنچه مناسب مقصد موصى است عمل كنند، مثل اكتفا به حج تنها يا عمره تنها.
و هرگاه ممكن نشود، اظهر اين است كه به مصرف وجوه بر برسانند، بلكه بخصوص تصدق به فقرا.
واز اينجا ظاهر مى‌شود حال حجة الاسلام هر گاه مال موصى منحصر باشد در همان، وكسى چيزى علاوه نكند.
428 – سؤال: هرگاه حاج عبور به راهى نمايند كه دو ميقات دارد، در ميقات اول بايد محرم شود يا نه؟ جواب: راهى كه دو ميقات دارد نمى‌دانم كدام است.
بلى ميقات اهل عراق از راهنجد، وقتى كه به مدينه مشرفه مى‌روند، وادى عقيق است و افضل وادى عقيق ” مسلخ ” است كه بركه شريف، آنجاست.
وافضل اين است كه تأخير نكند تا به ” مفاسل “، مگر از راه تقيه يا عذر ديگر.
و هرگاه احرام در ميقات ممكن نشود، در محاذات آن احرام بگيرد وبه ميقات ديگر كه مى‌رسد در آنجا نيز احرام بگيرد واگر به ميقات ديگر نرسد، در اول حرم، تجديد احرام كند.
429 – سؤال: هرگاه حاج، حمد واذكار واجبه‌اش صورت نداشته باشد، بعد از حج عقد نكاحش يا زنش حلال است يا نه؟ جواب: اظهر، صحت حج است.
خصوصا هرگاه مقصر نبوده در تحصيل مسائل نماز، وعقد، حلال است ونماز را به نيت قربت بر وجه صحيح بجا آورد و هرگاه در جايى است كه آسان است عود بر وجه صحيح، در محل خود بكند، و هرگاه متعسر است در هر جا باشد بكند.
430 – سؤال: هرگاه كسى بميرد ودر ذمه او حج بلدى باشد، آيا استيجار حج را به اين نحو مى‌توان نمود كه شخصى را اجير كنند و آن شخص اجير، از مال مستأجر، اخراجات خود را بگذراند، مثلا تا نجف اشرف يا تا ميقاتگاه، واز آنجا آن شخص، اجير ديگرى را اجير كند از براى مستأجر و خود از براى خود، احرام بگيرد و حج كند، به