جامع الشتات-ج1-ص277
باشد كه در اينجا اشكالى هست در اين صورت احتياط را ترك نكند و هر دو را بكند.
والله العالم.
413 – سؤال: هرگاه كسى را اعتماد به او داشته باشند وآن شخص امر نموده كه امروز عيد فطر است روزه را بخوريد و از اطراف وجوانب چند نفر آمدند كه در دهات اطراف افطار نموده‌اند وچند نفر ديگر اظهار نموده‌اند خود، ماه را ديده‌ايم وبعد معلوم شد كه همه به گفته آن يك نفر اعتماد به سخن او داشتيم افطار نموده‌اند و آن روز عيد نبوده والحال آن كسانى كه روزه را خورده‌اند قضا وكفاره بر آنها لازم است يا نه؟ وكفاره آن به چه نحو مى‌باشد؟ جواب: هرگاه آن چند نفر كه ديده‌اند عدول نيستند واز قول آنها علم به هم نرسد، قضاى روزه را بگيرند ولزوم كفاره ووجوب آن هر چند الحال بر حقير ظاهر نيست، ليكن اگر احتياط بكنند خوب است.
خصوصا هرگاه در تحصيل مسائل واخذ از مجتهد كوتاهى كرده باشند وجاهل وغافل بالمره نباشد و آن شخص معتمد هم مجتهد آنان نباشد ودر كفاره مختار است ما بين عتق رقبه وصيام شهرين متتابعين و اطعام شصت مسكين، هر كدام را خواهد بكند.
والله العالم.
سؤال: شخصى ناخوشى خفقان داشته باشد و نهايت ضعف در قلب آن باشد و روزه به زعم خودش وبه زعم طبيب ضرر داشته باشد، مى‌تواند روزه را خورد يا نه؟ جواب: بلى مى‌تواند خورد.
والله العالم.