جامع الشتات-ج1-ص108
است كه نيت عبارت است از همان ” داعى بر فعل ” كه آدمى را به عمل وا مى‌دارد، نه خصوص گذراندن به خاطر يا گفتن به زبان، پس بنابراين نماز او صحيح خواهد بود، پس اگر واقعا سهو كرده از اصل نماز، و اين نماز را در عوض آن نماز كرده، ظاهر بطلان است.
و عدول، صورتى ندارد.
240 – سؤال: در نماز شب، چهل مؤمن را دعا كردن، حديثى هرگاه به نظر رسيده باشد بيان فرمايند و بعضى مى‌گويند هيچ حديث ندارد.
جواب: هر چند بخصوص دعا كردن به چهل مؤمن در قنوت وتر، حديثى به نظر نرسيده، و همچنين در ساير ركعات نماز شب، وتصريح به استحباب آن در قنوت وتر، آنچه الحال در نظر است كلام شيخ بهائى است (ره) در مفتاح الفلاح كه گفته است كه مستحب است كه دعا كنى از براى چهل مؤمن از برادرانت و بگويى: اللهم اغفر لفلان وفلان.
تا آخر، بعدا مى‌گويى: استغفر الله ريلا واتوب اليه، هفتاد مرتبه.
، واين عبالت به اين ترتيب اشعار دارد به وجود حديثى به اين مضمون.
و همچنين كفعمى در كتاب مصباح، تصريح به اين كرده، يعنى به دعا كردن از براى چهل مؤمن را در قنوت وتر، و همچنين در كتاب بحار آخوند ملا محمد باقر (ره) از مصباح متهجد وغيره نقل كرده، بلى كلام ايشان اشعارى دارد به وجود حديث چون ساير دعاهايى كه با اين بيان ذكر كرده، در آنها حديث است.
وعبارتى كه در اول گفته‌اند كه ” دعاى موظفى در قنوت وتر نيست، ولكن ما ذكر مى‌كنيم پاره‌اى از ادعيه كه به آن قناعت توان كرد ” و از جمله آنها دعاى به جهت چهل مؤمن را ذكر كرده‌اند، منافات ندارد با اين.
به جهت آن كه مراد از موظف اين است كه ترك آن نتوان كرد، نه اينكه هيچ دعايى از شرع بخصوص آن نرسيده، چنانكه واضح است.
ولكن كفعمى در حاشيه مصباح گفته است: ئن النبى (ص) ما من عبد يقوم من الليل فيصلى ركعتين و يدعو في سجحده لاربعين من اصحابه يسميهم باسمائهم واسماء