معنای هنر شیعی-ج1-ص124
اين روضه مينو نشان، از حُكمِ سلطان جهان معمورتر از گُنبدِ چرخِ قوى بُنياد شد
اين گنبدِ قدسىمكان، از خشتِ زر، چون آفتاب بارِ دگر روشنگرِ آيينه ايجاد شد
چشمِ فَلَك روشن شد از تذهيب اين عالى بنا از مژده تعمير آن، جانِ ملائك شاد شد
تاريخ تعميرش مَلَك، بنوشت بر لوحِ فَلَك باز از سليمان، مشهدِ سلطانِ دين، آباد شد [1]
درباره تعمير منارههاى روضه رضوى در دوره قاجار، مينا اشعار زير را در پايين مناره سروده بود:
در آستانِ مَلَكْ پاسبانِ خسروِ طوس رضا ولىِ خدا، شاهِ آسمانْ خَرگاه
على، سلاله موسى كه كائنات بَرَند بر آستانِ جلالش زحادثاتْ پناه
سر از دريچه مؤذّن برون نمود و سرود اذانِ اشهد انْ لا الهِ اِلّا اللّه
( 1279 ق [2] )
درباره تاريخ تعمير گنبد مرقد حضرت رضا پس از بمباران روسهاى تزارى، ميرزا هاشِم كليددار سروده است: