معنای هنر شیعی-ج1-ص111
فرصت شايستهاى براى هنرمندانى چون محمد زمان فراهم كرد تا نام خود را با نام امام زمان قرين ساخته و از رقم « يا صاحب الزّمان » بهره گيرد يا صادق بيك افشار در بعضى رقمهاى خود نام امام صادق را ملحوظ دارد و يا شاه عباس معناى دوگانهاى را از نام عباس ( هم حضرت عباس و هم شاه عباس ثانى ) مستفاد كند و شفيع عباس نامش را به نام پيامبر گره بزند و شفاعت دو عالَم را از او بخواهد: « محمد شد شفيعِ هر دو عالَم » اين نوع رقم زنى در سدههاى دوازدهم و سيزدهم هجرى ادامه مىيابد و علاوه بر بُعد مذهبى بر زنجيره استاد شاگردى هنرمند نيز دلالت مىكند .[1]