معنای هنر شیعی-ج1-ص96
5 / 14 ـ 2 / 11 ـ 31 سانتىمتر است. ميان چند رديف طرح اسليمى كه به زيبايى به بدنه اين كشكول حك شده است، قسمتهايى از دعاى نادِعلى درون ترنجهاى متصل به هم با خطِّ ثلث نقش بسته است. حضور دعاى نادِعلى روى كشكولهايى كه به دراويش تعلق داشته، به دليل ارادت آنها به امام على علیه السلام بوده است .[1]
نمونه ديگر ارادت شيعيان به ذكر نام على علیه السلام، اره طلاكوب با دسته و جلد منبّتكارى به طول 1 / 30 سانتىمتر است كه بر تيغه آن تاريخ « 1233 هجرى » حك شده است. اين شىء كه احتمالا جنبه تزيينى داشته، علاوه بر نام سازنده اثر؛ « صاحب على محمد » كتيبهاى به شكل ترنج و دربرگيرنده عبارت « يا على » به خطِّ ثلث را در خود جاى داده است و بدينگونه، گوياى مددجويى هنرمندان و مردم ( سفارش دهندگان ظروف ) از اين امام هُمام است .[2]
در ميان نمونههاى فلزى متبرك با نام اللّه، محمد و على، تبرى فولادى كه شاه نجف، وقف امامزاده اسماعيل كرده، قابل بررسى است. روى اين اثر با 7 / 17 سانتىمتر ارتفاع، تاريخ « 1201 » حك شده است. به نظر مىرسد اين تبر، بيشتر جنبه تزيينى داشته است. كتيبههاى اين اثر را عبارتِ « اللّه على محمد، حسن محمد، برحمتك يا ارحمالرّاحمين » به خطّى شبيه نستعليق، درون يك طرح اسليمى كه در بالا به يك ترنج زيبا منتهى مىشود، همراه با يك بيت وقفنامه، تشكيل مىدهند.