معنای هنر شیعی-ج1-ص94
لزوم شناخت اميرالمؤمنين علیه السلام مىباشد، در خط نگارههاى فلزكارى بيشتر استفاده شده است.
حديث ديگرى كه در آن به دوستى و حبِّ امام على علیه السلام سفارش شده، در كتيبه قنديلى برنجى به كار رفته است. اين قنديل متعلق به سال 964 مىباشد و داراى ارتفاع 5 / 28 سانتىمتر و قطر دهانه 4 / 18 سانتىمتر است.
ملكيان شيروانى در بررسى خود از هنر فلزكارى عصر صفوى به سه نتيجهگيرى عمده دست يافته است:
1. فلزكارى صفوى دنباله ميراث عصر تيمورى و بهويژه خراسانى است.
2. در زمان شاه عباس اوّل دو مكتب مشخص فلزكارى در ايران وجود داشت؛ يكى: در خراسان و ديگرى: در آذربايجان.
3. مىتوان تمايلات صوفيانه و شيعى را همزمان در كارهاى دوره صفويه پيدا كرد و مكتب خراسان بىآنكه آشكار كند، تأثير عظيمى بر مكتب كلاسيك غرب ايران گذاشت .[1]
جهتگيرى انقلابى در فلزكارى صفويه كه ا. س. ملكيان شيروانى موفق به كشف آن شد، عبارت بودند از بهكارگيرى نوشتههايى با ماهيت شيعى. با ظهور قدرت صفويه، نوشتههايى با محتواى مبارزه جويانه شيعى روى كارهاى فلزى پيدا شد كه براى آن سابقهاى نمىبينيم. اينها بر سه مقوله بودند: مناجات به درگاه خدا براى فرستادن رحمت به دوازده امام يا