معنای هنر شیعی-ج1-ص71
ورودى، بالاى يكى از حجرهها نقش « شير و خورشيد » به رنگ زرد به تصوير كشيده شده است.
مشخصه بارز كتيبههاى كرمانشاه بازنمايىهاى خود واقعه كربلا است، كه نهتنها از نظر موضوع بلكه از نظر شمايلنگارى نيز از روى نمايشهاى تعزيه طراحى مىشوند .[1] در جنب پلههاى ورودى تكيه معاون الملك
سقّاخانه كوچكى با كاشىكارىهاى جالب و مزين به شمايل حضرت ابوالفضل علیه السلام ساخته شده است .[2]
از ويژگىهاى كاشىكارى سَردَرِ تكيه معاونالملك نقاشى بناهاى اسلامى است با گنبد و منارههايى به صورت قرينه. در اين نقاشىها حجرهها، طاقها و بعضى ديگر از قسمتهاى بنا به صورت سياهپررنگ نقش شدهاند. به نظر مىرسد اين امر در ارتباط با مراسم عزادارى باشد، چنانكه قسمتهاى مختلف تكيه، از جمله « حسينيه » كه از نامش نيز پيداست، به همين منظور احداث شدهاند .[3]
تمام قسمتهاى حسينيه با كاشىكارى پوشيده شده است. مهمترين صحنه نقاشى حسينيه در ديواره جنوبى اين صحن قرار دارد كه عزادارى در سوگ امام حسين را نشان مىدهد و مردم در رديفهايى منظم در حالِ سينهزنى، قَمهزنى و نوحهخوانىاند. در قسمتِ پايين مجلس زيارتنامه عاشورا روى كاشى نقش شده است. دورتادور اين تابلو را اشعارى در