معنای هنر شیعی-ج1-ص51
مىدهد، كه اشعار انتخابى نوشته شده با خطِّ نستعليق روى گورها نيز علاقه آنان به پيشوايان را آشكار مىكند.
شيرهاى سنگى از ديگر آثارى هستند كه در امام زادهها و گاهى هم به عنوان سنگ قبر احتمالا از دوران قاجار برجاى ماندهاند. نمونههاى اين شيرهاى سنگى را مىتوان در امام زاده هارون و لابه اصفهان ديد. اين شيرها چون بيشتر در امام زادهها قرار دارند و خورشيد به صورت شمسه تزيينى روى شانه راست آنها و در سمت چپ آنها شمشير ( گاهى اوقات ذوالفقار ) قرار دارد، داراى مفاهيم نمادين مذهبى هستند .[1]
ج) سفالگرى
نوشتههاى سفالينه و كاشى در تمام ادوار اسلامى يكى از تزيينات مهم و مورد علاقه سفالگران بوده است. نوشتههاى سفالينه و كاشى، زمانى ملهم از مذهب و زمانى تحت تأثير ادبيات پديد آمده و زيبايى و جلوهاى خاص به اين هنر سنّتى ايران بخشيده است.
از قرن دوم تا چهارم هجرى كتيبههاى ظروف سفالين را كلام كوتاه، احاديث، گفتههاى بزرگان و همچنين مَثَلها تشكيل مىدهد. اين كتيبهها عمومآ به خطِّ كوفى روى سفالينه نوشته شده است. در نوشتههاى سفالينه اوايل اسلام نيز عبارات، آرزوى خوشبختى و بركت براى صاحب ظروف، توكل بر خدا، و نظاير آن ديده مىشود. سفالگران همچنين از پند و