امام علی و علم و هنر-ج1-ص100

«شما سپاه يک زن بوديد، و پيروان حيوان (شتر عايشه)، تا شتر صدا مي کرد مي جنگيديد، و تا دست و پاي آن قطع گرديد فرار کرديد، اخلاق شما پَست، و پيمان شما از هم گُسسته، دين شما دورويي، و آب آشاميدني شما شور و ناگوار است، کسي که ميان شما زندگي کند به کيفر گناهش گرفتار مي شود، و آن کس که از شما دوري گزيند مشمول آمرزش پروردگار مي گردد، گويا مسجد شما را مي بينم که چون سينه کشتي غرق شده است، که عذاب خدا از بالا و پايين او را احاطه مي کند، و سرنشينان آن همه غرق مي شوند.»

و در روايتي است:

«سوگند بخدا، سرزمين شما را آب غرق مي کند، گويا مسجد شما را مي نگرم که چون سينه کشتي يا چونان شتر مرغي که بر سينه خوابيده باشد بر روي آب مانده است.»

و در روايت ديگر:«مانند سينه مرغ روي آب دريا.»

و در ورايت ديگري آمده: «خاک شهر شما بد بُوترين خاکهااست، از همه جا به آب نزديکتر [219] و از آسمان دورتر، و نُه دَهم شرّ و فساد در شهر شما نهفته است، کسي که در شهر شما باشد گرفتار گناه، و آن که بيرون رود در پناه عفو خداست. گويي شهر شما را مي نگرم که غرق شده، و آب آن را فرا گرفته، چيزي از آن ديده نمي شود، مگر جاهاي بلند مسجد، مانند سينه مرغ بر روي امواج آب دريا!»

پس همان گونه شد که حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرموده بود.

و نيز آورده است که:

معناي «دوري بصره از آسمان» اين است که به وسيله رصدها و آلات نجومي ديده شده که دورترين نقاط معموره روي زمين از دائره «نصف النهار» «اُبُلّه» مي باشد، که در نواحي بصره واقع است.

و سپس مي گويد:

بيان اين نکات دقيق از خصائص اميرالمؤمنين عليه السلام است، زيرا از موضوعاتي خبر داده که عرب به آن آشنايي نداشته و جز دانشمندان محقق کسي به آن آگاهي ندارد، و اين از اسرار و غرايب بديعه آن حضرت عليه السلام مي باشد. [220] .

(مراجعه شود به ش3- نقش علم رياضي در قضاوت)

سه نفر در تقسيم هفده شتر با هم نزاع کردند،

اولي مدعي يک دوم و دومي يک سوم و سومي يک نهم آنها بود

خواستند شترها را بگونه اي قسمت کنند که کسري نداشته باشد نتوانستند.

دعوا به نزد حضرت امير عليه السلام بردند.

علي عليه السلام به آنان فرمود مايل نيستيد من يک شتر از مال خودم بر آنها افزوده و آنها را بين شما تقسين نمايم؟

گفتند: آري