پایگاه تخصصی فقه هنر

آفرینش های هنری در نهج البلاغه-ج1-ص119

آفرینش هنری در نهج البلاغه

فصل سوم: آفرینش هنری در نهج البلاغه

جایگاه ادبی نهج البلاغه

گونه ادبی نهج البلاغه

متن را از یک منظر می توان به سه دسته علمی، ادبی و متون مقدس تقسیم کرد. متون مقدس نیز به دو دسته وحیانی و غیروحیانی تقسیم می شوند. نهج البلاغه را می توان در زمره متون مقدس غیروحیانی به شمار آورد. در اینکه نهج البلاغه متنی غیروحیانی است، تردیدی نیست؛ اما از آن حیث که بیانگر تجربه دینی است، می تواند متن مقدس به شمار آید. کانون متون مقدس، بیانگری در حوزه تجربه دینی است و تجربه دینی نیز آن است که در آن، رابطه انسان و خدا مطرح گردد؛ اما متون مقدّس، چه وحیانی و چه غیروحیانی، می توانند متون ادبی نیز باشند. این دسته از متون ازآنجایی که حامل گزاره هایی در باب دینداری و هدایت گری و توجه دادن به امر مقدس هستند، از سازوکارهای ادبی برای انتقال پیام بهره می گیرند.

نهج البلاغه از آن دسته از متون مقدّس است که دارای ویژگی های انحصاری ادبی و هنری است. هم گوینده این سخنان از جایگاه ممتازی در