مبانی هنری قصه های قرآن-ج1-ص85

اين گونه پاسخ حكايت از آن دارد كه اصولا قرآن به پرسش لغو پاسخ نمى دهد و آن گونه كه حكمت اقتضا مى كند، مطلب را به راهى ديگر مى كشد. در قصّه اصحاب كهف نيز چنين است: مردَّد نهادن تعداد اصحاب يا زمان اقامت آنان در غار، صرفاً از اين روست كه اختلاف بيجا و لغو عالمان يهود و… در اين مورد، هيچ انگاشته شود و مؤمنان بدانند كه پرداختن به اين امور فرعى و دل خوش داشتن به آن ها، خواه پاسخ دقيق را فرا چنگ آورند وخواه نه، كارى بيهوده است. به اين سان، قصّه قرآنى تمركز بر اهداف تربيتى و هدايتى خويش را دنبال مى كند، بى آن كه به حاشيه پردازد. البتّه برخى از موارد جزئى در قصّه هاى قرآن مورد تصريح قرارگرفته است; ليكن اين ويژه مواردى است كه ذكر آن جزئيّات در انتقال پيام قصّه مؤثّر باشد. با اندك تأمّلى در مضمون قصّه اصحاب كهف آشكار مى شود كه اهداف تربيتى اين قصّه بسى فراتر از آن است كه در گير و دار عددها و اختلاف نقل ها پيچ و تاب خورَد. به جلوه هاى هدايت در اين قصّه بنگريد: (نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَاَهُمْ بِالْحَقِّ اِنَّهُمْ فِتْيَةٌ امَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْناهُمْ هُدىًوَرَبَطْنا عَلى قُلُوبِهِمْ اِذْ قامُوا فَقالُوا رَبُّنا رَبُّ الْسَّمَواتِ وَالْاَرضِ لَنْ نَدْعُوَا مِنْ دُونِهِ اِلهًا لَقَدْ قُلْنا اِذًا شَطَطًا . هؤُلاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِه الِهَةً لَوْلا يَأْتُونَ عَلَيْهِمْ بِسُلْطان بَيِّن فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللهِ كَذِبًا . وَاِذ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَما يَعْبُدُونَ اِلاَّ اللهَ فَأوُآ اِلَى الْكَهْفِ يَنشُرْلَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِه وَيُهَيِّىءْ لَكُمْ مِنْ اَمْرِكُمْ مِرْفَقاً . وَتَرَى الشَّمْسَ اِذا طَلَعَتْ تَزاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ ذاتَ الْيَمينِ وَاِذا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذاتَ الْشِّمالِ وَهُمْ فِى فَجْوَة مِنْهُ ذلِكَ مِنْ اياتِ اللهِ مَنْ يَهْدِى اللهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيّاً مُرْشِدًا . وَتَحْسَبُهُمْ اَيْقاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذاتَ الْيَمينِ وَذاتَ الشِّمالِ وَكَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصيدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْباً . وَكَذلكَ بَعَثْنا هُمْ لِيَتَسآءَلُوا بَيْنَهُمْ قالَ قآئِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قالُوا لَبِثْنا يَوْمًا اَوبَعْضَ يَوْم قالُوا رَبُّكُمْ اَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوآ )