هنر-ج1-ص98

تكامل آميزى داشته باشد ، شايد در يك شرايطى قرار بگيرد كه جز دولت كس ديگرى
نتواند سرمايه گذارى كند . براى خاطر اين كه خيلى سودده نيست يا شايد خيلى
سودده نباشد و مشكلاتى داشته باشد ، على العجاله احتمالا چاره اى جز تصدى دولت
ممكن است نباشد ، اما من اين پيشنهاد را نمى كنم . من آنچه كه پيشنهاد مى كنم
اين است كه حتى اگر بخش خصوصى هم يك روز سينماها را اداره كند ، مساله سينما
و فيلم و توليد فيلم در كشور مى بايستى با نظارت دولت جمهورى اسلامى باشد .

س : فعاليت در زمينه توليد فيلم در كشور به سه طريق مى توانند صورت گيرد :

1 ) – فعاليت انحصارى بخش خصوصى

2 ) – فعاليت انحصارى بخش دولتى

3 ) – فعاليت هر دو بخش دولتى و خصوصى

اولا كدام يك از سه طريق فوق مى تواند مطلوب تر باشد ؟ و ثانيا چه انتظاراتى

از بخش دولتى و چه انتظارى از توليدات بخش خصوصى داريد ؟

پاسخ : از دولت طبيعى است كه انتظارات بيشترى داريم ، چون بخش خصوصى به

سود خودش فكر مى كند ، يعنى به سود تجارى خودش . اما دولت به عنوان يك مسؤول
اقدام مى كند و اين از جمله عرصه هائى است كه اگر در آن فقط سود مادى مورد نظر
بود بى شك منحرف خواهد شد . البته در پاسخ به سئوال قبلى يك مقدارى پاسخ اين
سئوال داده شد . من اعتقادم اين است كه فعلا در شرايط كنونى بخش خصوصى ، اگر
بخواهد اصول و معيارها و ضابطه هايى را كه جمهورى اسلامى براى سينما در نظر
مى گيرد ، رعايت كند ، شايد براى اين كار شوق زيادى نداشته باشد .

س : از نظر كمى و كيفى چه تناسبى بين فيلمهاى ايرانى و خارجى مى توان قائل شد

؟ به عبارت دقيقتر ما به ازاء چگونه فيلم ايرانى ، مى توانيم از فيلم خوب خارجى
صرفنظر كنيم و براى اين كه فيلم ايرانى به نمايش