پایگاه تخصصی فقه هنر

هنر-ج1-ص37

جوابش يك نامه ى بسيار جالبى فرستاد . . . ( 1 )

به هر حال ، اين قشر هنرمند از معدود قشرهايى ست كه بيش از هر كس مى خواهد

قدرش شناخته شود ، اينكه مى بينيد اينها زودرنج و زودقهر و حساس هستند . بخاطر
همين است . بنابراين وقتى با يك نفر صحبت مى كنند و مى بينند كه او حرف آنها
را نمى فهمد ، به خودشان مى گويند به كسى كه حرف مرا نمى فهمد ، چه بگويم ؟ !
لذا قهر مى كنند و مى روند و به خودشان دردسر بحث و مباحثه نمى دهند . ( 2 )

. . .

موضوع را مى توان داد به يك نويسنده يا هنرمند تا او به صورت ابتكارى از هنر
خود استفاده كند . . . اين جزو مصاديق محدود كردن هنر هنرمند نيست كه يك عده اى
پيدا شده اند . . . و مى گويند : شما داريد هنرمندان را به زنجير مى كشيد ،
داريد محدودشان مى كنيد ، هنرمند آزاد است ، هنر در چارچوب عقايد و تفكرات
و ايدئولوژى ها قرار نمى گيرد ! اين دروغ محض است . . . هنر همواره بهترين
زبان تبيين ايدئولوژيها بوده است . بنابراين . . . اولويتهايى را كه مخاطب
امروز به آنها احتياج دارد ، بايد به هنرمند ارائه بدهيم . ( 3 )

لازم است عرض كنم كه در زمينه ى هنر و تربيت هنرى و كار هنرى ، در گذشته ،

پيش از انقلاب ، متأسفانه خيلى كم كارى داشته ايم ، اين بايد


1 ) – گفتگو با اعضاى([ واحد فرهنگى روزنامه جمهورى اسلامى]( ، 26 / 11 / 1360

.

2 ) – همانجا .

3 ) – سخنرانى در مراسم([ سالگرد تأسيس سازمان تبليغات اسلامى]( ، 1 / 4 /

1366 .