الگوهای رفتاری امام علی (ع) و علم و هنر-ج1-ص25

چون خداوند آدم را خلق كرد، آدم عليه السلام از پيشگاه پروردگار درخواست نمود، پيامبران و جانشينان آنها را كه از نسل او پديدار مى شوند به او بنماياند، پس ‍ خداوند صحيفه اى فرو فرستاد، آدم عليه السلام نام آنها را در آن خواند تا رسيد به نام محمّد صلى اللّه عليه واله ، ديد در كنار نام آن حضرت نام على بن ابيطالب عليه السلام نوشته شده است .

آدم عليه السلام سئوال كرد:

خدايا اين محمّد پيامبر است و بعد از او پيامبرى نخواهد آمد، پس اين نام كيست كه بعد از نام او نوشته شده است ؟

صدائى كه شخص صدا كننده ديده نمى شد، به آدم چنين گفت :

صاحب اين نام على است ، وصىّ و وارث علم پيامبر و شوهر دختر و پدر ذرّيّه اوست . (66)

د مير محمّد صالح حنفى مشكين قلم ، از خليفه دوّم روايت مى كند:

آنگاه كه پيامبر صلى اللّه عليه واله در ميان اصحاب عقد برادرى بست و در حقّ على عليه السلام فرمود:

اين على در دنيا و آخرت برادر من است و خليفه من بر خاندان من مى باشد و وصىّ من در ميان امّت من و وارث علم من و ادا كننده دين من است .

مال او از مال من و مال من از مال اوست .

نفع و ضرر او، نفع و ضرر من است ، هر آنكه دوست دارد او را، مرا دوست داشته و هر آنكه او را دشمن بدارد، البتّه مرا دشمن داشته است . (67)

ه‍ انس بن مالك نقل مى كند كه :

ما در خدمت رسول خدا صلى اللّه عليه واله بوديم كه فرمود:

هم اكنون وارد مى شود بر شما مردى كه او سيّد اوصياء (بزرگ و سرور امامان ) و رهبر زنان و مردان مؤ من ، و قبله گاه عارفين و يارى دهنده دين و وارث علوم تمام پيامبران آسمانى است .

راوى مى گويد:

با خود گفتم ، خدايا او را از انصار قرار بده ، در اين حال ديدم على بن ابيطالب عليه السلام وارد شد. (68)

به نقل خوارزمى ، پيامبر خدا فرمود:

اى انس ! اين شخص كيست كه وارد شد ؟

گفتم : على است .

رسول خدا صلى اللّه عليه واله برخاست و او را در آغوش كشيد، سپس عرق چهره او را پاك كرد.

و پيامبر خدا خطاب به على عليه السلام فرمود:

اَنْتَ اَخى وَ وارِثى

(( تو اى على برادر و وارث من هستى )).

حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام عرض كرد:

يا رسول اللّه ، آنچه از تو ارث مى برم چيست ؟

پيامبر عليه السلام فرمود:

آنچه انبياء گذشته ارث دارند.

امام على عليه السلام پرسيد: آن ارث چه بود؟

پيامبر صلى اللّه عليه واله فرمود:

كتاب خدا و سنّت پيامبر صلى اللّه عليه واله (69).

ز پيامبر خدا صلى اللّه عليه واله فرمود:

على برادر و وزير و وصىّ و وارث و خليفه من و رهبر هر مؤ من است . (70)

ح ابى حمزه ثمالى مى گويد:

شنيدم از امام باقر عليه السلام كه فرمود:

در اواخر ايّام عمر پيامبر صلى اللّه عليه واله ، خداوند به او چنين وحى فرمود:

فَاجْعَلِ الْعِلْمَ الَّذى عِنْدَكَ وَ الاْ ءيمانِ وَ الاِْسْمِ الاَْكْبرِ وَ مي راثَ العِلْمِ وَ آثارَ عِلْمِ النُّبُوَّةِ فى اَهْلِ بَيْتِكَ عِنْدَ عَلِىِّ بن ابي طالِبٍ. (71)

(( پس آنچه در نزد تو است از علم ، ايمان ، اسم كبير، ميراث علم و آثار نبوَّت ، آنها را در اهل بيت خود نزدعلى بن ابيطالب قرار بده .))

ط از امام صادق عليه السلام روايت شد كه فرمود:

خداوند متعال همه علوم انبياء را به طريق وحى به پيامبر عزيزش تعليم داد.

و نيز تعليم داد از علوم ، آنچه را كه به پيامبران پيشين تعليم نداده بود.

آنگاه رسول خدا صلى اللّه عليه واله آن همه از علوم و اسرار را تماما به على عليه السلام بياموخت .

راوى پرسيد:

آيا على عليه السلام از بعضى پيامبران اعلم است ؟