حرمت مجسمه سازی و نقاشی-ج1-ص13

در حديث تحف العقول، در تفسير اجارات، فرازى آمده كه شايد از آن حرام بودن نقاشى و مجسمه سازى به آن استدلال شود. گرچه، تاكنون مورد تمسك فقها واقع نشده، با اين كه اگر از فراز پيشين روشن تر نباشد، ضعيف تر نيست:

(فامّا وجوه الحرام من وجوه الاجاره نظيران يواجر نفسه على حمل ما يحرم اكله او شربه او يواجر نفسه فى صنعة ذلك الشيئ او حفظه او يواجر نفسه فى هدم المساجد ضراراً او قتل النفس بغير حق.

او عمل التصاوير والاصنام والمزامير والبرابط والخمر و الخنازير والميتة والدّم او شيئ من وجوه الفساد.136)

امّا اقسام اجاره هاى حرام، مانند: اجير شدن بر حمل و نقل چيزهايى كه خوردن و نوشيدن آنها حرام است، يا اجير شدن براى ساختن چيزهاى حرام، يا اجير شدن براى حفظ و نگهدارى آنها، يا اجير شدن براى خراب كردن مساجد به قصد و انگيزه مخالفت با دين و ضرر به مسلمانان، يا اجير شدن براى كشتن انسانها، بدون داشتن مجوّز شرعى يا اجير شدن براى ساختن مجسمه ها و تصاوير و ساختن بتها و مزمار و بربط، يا براى خمر و خنزير و مردار و خون و ديگر چيزهايى كه منشأ فساد و ضررند.

در نسخه هاى مختلف، عبارت: (عمل التصاوير)، گونه گون ضبط و نقل شده است: در مكاسب: (عمل التصاوير)، با عين مهمله، در بحارالانوار137 و بعضى نسخه هاى (تحف العقول): (حمل التصاوير) با حاء مهمله.

حال، بايد ديد كه كدام نسخه صحيح است. آيا معنى متفاوت مى شود، يا نه؟