پژوهشی در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری-ج1-ص147
شوكانى مى گويد:
طيّبات جمع مُحَلّى به لام است و شامل هر طيّبى مى شود; از اين رو هرچند متبادر از لفظ طيّب (در بيشتر موارد و در وقت نبود قرينه) شىء لذّت آور است; ولى در مفهوم طاهر و حلال نيز كاربرد دارد. بنابراين وقتى طيّبات اطلاق مى شود، همه مصاديق مفاهيم سه گانه يادشده را (شىء لذّت آور، طاهر و حلال) در بر مى گيرد. و اگر كوتاه بياييم از شمول طيّبات نسبت به هر سه مفهوم يادشده، بدون شك مفهوم شىء لذّت آور را كه متبادر از لفظ طيّبات است شامل مى گردد.(1)
يوسف قرضاوى در ضمن استدلال يادشده مى گويد:
حلال شدن طيّبات در مقام ستايش رسالت نبوى است كه بر اساس تحفيف و تسهيل است. وى مى گويد:
افزون بر آيه يادشده آيات ديگرى نيز هست(2) كه طيّبات را مباح دانسته و اباحه طيّبات از باب رحمت، فضل الهى و توسعه بر مردم است.(3)
استدلال به آياتى كه در آنها واژه طيّبات به كار رفته است براى اثبات طيّب بودن غنا درست نيست; زيرا:
1. نمى توان طيّب در آيات قرآن را تنها به معناى شىء لذّت آور دانست و
1 . شوكانى; نيل الاوطار; ج 8، ص 270.
2 . اعراف: 32. مائده: 87.
3 . يوسف قرضاوى; فقه الغناء و الموسيقى; ص 84-85.