پژوهشی در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری-ج1-ص105

دارد. در حقيقت خداوند مشركان را ملامت مى كند كه چرا به مسلمانان به جهت اسلامشان مى خندند، و آنها را از خنديدن منع مى كند و به آنها هشدار مى دهد كه شما به دليل ظلم و گناهى كه مرتكب شده ايد بايد به حال خودتان گريه كنيد.

«وَ إِذَا مَرُّواْ بِاللَّغْوِ مَرُّواْ كِرَامًا»;(1) و هر گاه با لغو مواجه شوند، بزرگوارانه از آن مى گذرند.

اين آيه يكى از چند آيه اى است كه براى اثبات حكم حرمت غنا مورد استدلال واقع شده و مستند استدلال، واژه لغوى است كه در آن به كار رفته است. برخى از مفسّران(2) و فقيهان(3) آيه يادشده را بر غنا تطبيق داده اند; بنابر نظر آنان مراد از مرور كريمانه به لغو اين است كه مؤمنان هرگاه به غنا مرور كنند، از آن اعراض و از همنشينى و مجالست با اهل غنا پرهيز مى كنند.

براى روشن شدن معناى لغو، لازم است ديدگاه لغويان و مفسّران را درباره لغو بيان و مورد بررسى قرار دهيم.

براى لغو معانى گوناگونى در لغت بيان شده است; مانند لغت و لهجه، هر چيزى