پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج3-ص69

(مسائل احياء

موات

ومشتركات)

وات س 1 – كوهى است كه نزد آن كوه، يك قريه واقع شده آيا دامنه آن كوه، حريم آن قريه است يا مال امام ارواحنا له الفداء است كه هر كس احياء كند مالك آن مىشود وبر فرضيكه حريم آن قريه باشد اگر بعضى از اهالى آن قريه، با عدم رضايت ديگران غرس اشجار كند واز نهر مشترك، آبيارى كند، جايز است يا نه و بر فرضيكه جايز نباشد آيا اهالى آن قريه، حق اجبار به بريدن آن درختها را دارند يا نه واگر غارس، به بريدن آن درختها راضى نشود وقطع نكند ديگران مىتوانند درختها را قطع وزمين مشترك را خالى نموده واصل درختها را بصاحبان آن درختها، تحويل دهند يا نه؟ ج – كوه، از موات ومتعلق به امام عليه السلام است ولى اهالى ده، حق انتفاع از آن،بعنوان حريم، بمقدار احتياج دارند وكسى حق ندارد در حريم مورد احتياج اهالى، كارى كند كه باعث تضييق بر آنها شود وچنانچه غارس باين بهانه، بخواهد مقدارى از اراضى را، تملك نمايد، اهالى مىتوانند با مراجعه بمراجع صلاحيت دار، دست غارس را از اينگونه تضييقات كوتاه نمايند ولى اگر اين غرس، باعث تضييق نباشد ومورد احتياج اهالى در موقع غرس نبوده ودر اراضى موات باشد، كسى حق ممانعت از او را ندارد ودر هر حال بدون رضاى غارس يا اذن حاكم شرع، قطع اشجار جايز نيست ودر نزاع موضوعى مرافعه شرعيه لازم است.

س 2 – قطعه زمينى است كه سالها باير بوده ومدت هيجده سال است توسط شخص