مجمع المسائل-ج3-ص59

ج – اگر افطار، بخوردن وآشاميدن وامثال اينها باشد وافطار بغذا يا آب حرام نباشد يك كفاره مثل اين كه شصت مسكين را اطعام كند كافى است واما اگر بجماع در روز هر چند با حليله خود باشد، بنابر احتياط لازم، بايد بعدد جماع كفاره تكرار شود.

س 15 – كسيكه مظالم وكفاره بايد بدهد آيا مىتواند باولاد اولاد خود در صورتى كه در عسرت باشند بى اجازه حاكم شرع بدهد يا محتاج باجازه است واگر كسيكه انسان باو مشغول الذمه است معلوم باشد ولى قدرت نداشته باشد كه مال را باو برساند تكليف چيست؟ج – اگر مظالم عباد وكفاره را به اولاد واولاد اولاد خود بدهد براى غير نفقات واجبه اشكال ندارد واحوط آنست كه با اجازه حاكم شرع باشد واگر صاحب مال معلوم باشد وقدرت ايصال نداشته باشد تسليم حاكم شرع كند كه او بتكليف خود عمل نمايد.

س 16 – كفاره يمين كه كسوه عشر مساكين است صغير وكبير در آن يكسان است حتى طفل رضيع يا نه؟ ج – اقوى كفايت پوشانيدن رضيع است در كفاره لكن احوط پوشاندن كبار است.

س 17 – در مسأله مد طعام در ماه مبارك رمضان كه بايد نان خريده شود مثلا زيد دويست تومان پول مىدهد عوض يكماه كه روزه را خورده، شخص گيرنده وجه بايد هر روز مقدارى از آنرا نان خالص بخرد وبخورد يا مىتواند مثلا گوشت يا پنير و يا هندوانه يا ساير خوراكى را از آن پول بخرد وبا نان بخورد، مستدعى است نظر مباركتان را مرقوم فرمائيد.

ج – در فرض سئوال بايد گيرنده وجه بوكالت از دهنده پول نان يا گندم براى صاحب وجه بخرد وبعد از طرف او براى هر روز يك مد بخود تمليك نمايد وبعد از تملك مىتواند آنرا بفروشد ودر پول آن هرگونه تصرفى بنمايد.

س 18 – زيدى در اثر جهل بمسائل شرعيه كفاره مد چندين ساله روزه خود را بجاى نان و گندم وبرنج ونظاير اينها همه ساله مثلا پنج سال بطور نقدى بدرماندگان وبينوايان پرداخت مىنموده حال متوجه شده كه كفاره مد روزه ناشى از بيمارى، نان يا گندم وامثال اينها است ويا بايد طرف را وكيل كند كه نان وگندم بخرد در صورتيكه فقط پول آنرا