مجمع المسائل-ج3-ص33

توضيح اين كه طلبكارى كه عين مالش در بين اموال محجور عليه زنده، موجود است، حق دارد عين مال خود را بگيرد ولى اگر محجور عليه از دنيا رفت، طلبكار مذكور، در صورتى مىتواند عين مال خود را بگيرد كه تركه، وافى به تمام ديون باشد ودر غير اين صورت نمىتواند.

س 45 – هر گاه حاكم شرع مال مفلس را بين طلبكاران قسمت نمود، پس از آن معلوم شد طلبكار ديگرى هم بوده كه نميدانسته‌اند تكليف چيست؟ ج – در مورد سئوال تقسيمى كه واقع شده باطل است وبايد مجددا، مال مفلس بين همه طلبكاران قسمت شود.

مسائل متفرقه حجر

س 46 – شخصى در حدود ده ماه قبل مبتلا به بيمارى نامعلومى مىشود، همسر وى در اوايل امر از پس انداز واثاث منزل وزينت آلات خويش جهت درمان وى وما يحتاج خانواده استفاده نموده وشخص مذكور داراى پنج فرزند است كه بزگترين آنها دخترى پانزده ساله و كوچكترين آنها دو سال ونيمه و ذكور از فرزندانش سيزده ساله مىباشد و سپس همسرش جهت بهبودى شوهر و مخارج فرزندان مبالغى بيش از پنجاه هزار ريال از اشخاص مختلفه استقراض نموده و مقروض شده است ولى متأسفانه پس از اين همه مخارج وپس از چند ماه معالجه اختلال حواس پيدا كرده، حاليه تكليف همسرش نسبت باين ديون چيست و جهت مخارج فرزندان چه بايد بكند چون شوهرش در يك بيمارستان روانى بسر مىبرد وداراى اموال واملاك است؟ ج – در مفروض سئوال اگر معلوم شود فعلا شوهر سفيه است تصرف در اموال او بدون اذن حاكم شرع جايز نيست و قرضهائى كه عيالش براى مخارج او در حال سلامت عقل بامر واستدعاء شوهر نموده جزء ديون شوهر محسوب است وولى شرعى مىتواند از مال شوهر ادا كند و اما اگر بدون اذن شوهر يا در حال سفاهت او بوده حق مطالبه ندارد.

س 47 – كسيكه كر ولال است ومميز است وبراى فهماندن مراد خودش چه بسا احتياج بمترجم دارد، آيا سفيه شمرده مىشود يا نه؟