پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص340

س 972 – هر گاه حيوان پس از ذبح شرعى‌ در آب بيفتد وبميرد حلال است يا حرام.

ج – بعد از اين كه ذبح شرعى‌ در حال حيات حيوان بر او واقع شد شرط نيست كه خروج روحش بسبب همين ذبح باشد بنابر اين اگر پس از ذبح در آب يا آتش بيفتد يا از بلندى‌ سقوط كند يا امور ديگرى‌ مانند اينها واقع شود وپس از آن بميرد اقوى‌ حليت آن است.

س 973 – هر گاه حيوان بنحو شرعى‌ تذكيه شود وپس از آن بچه از شكمش زنده بيرون آيد وقبل از تذكيه بميرد آيا حلال است يا حرام با توجه به اين كه بمقدار تذكيه وقت نبوده است.

ج – در فرض سؤال آن بچه ميته وحرام است.

س 974 – آيا در موقع ذبح حيوانات بطرف قبله، لازم است حيوان به‌نحوه خاصى‌ مثلا به پهلوى‌ راست خوابانده شود يا خير.

ج – لازم نيست وفرق نمى‌كند كه ذبيحه را به پهلوى‌ راست بخوابانند يا به پهلوى‌ چپ.

س 975 – هر گاه گوشت حيوان حلال گوشت در بازار مسلمين از دست مسلم گرفته شود آيا در حليت آن تفاوتى‌ بين اين كه از شيعه بگيرد يا از اهل تسنن هست يا نه با توجه به‌اينكه ممكن است بعض شروطى‌ را كه شيعه درتذكيه حيوان لازم مى‌دانند اهل تسنن لازم ندانند مثلا ذبائح اهل كتاب را حلال بدانند يا قطع حلقوم تنها را كافى‌ بدانند.

ج – در فرض سؤال تفاوتى‌ بين شيعه واهل سنت نيست ومأخوذ از يد مسلم حلال است لكن بشرط اين كه آخذ احتمال بدهد كه در آنچه مى‌گيرد شرائط ذبح مطابق مذهب شيعه رعايت شده اگر چه مأخوذ منه رعايت آنرالازم نميدانسته است