مجمع المسائل-ج2-ص330
(عهد)
940 – هر گاه كسى عهد كند كه مدت چهل روز متوالى نماز ظهر را در وقت فضيلت آن بخواند اگر يك روز عذرى براى او پيش آمد كرد مثلا جنبشد وتا ساعت چهار بعد از ظهر نتوانست خود را بآب برساند در صورتيكه مى‌داند تا ساعت چهار دست رسى بآب ندارد آيا بايد تيمم كند يا نماز را تأخير بيندازد برخلاف عهدى كه كرده وديگر اينكه بفرمائيد انسان مى‌تواند چنين عهدى بكنديانه ج – عهد مذكور اگر باصيغه شرعيه بوده صحيح است وآن يك روز كه مقدور نبوده در تأخير نماز معذور است واين در صورتى است كه چهل روز مخصوص را عهد كرده باشد واگر يك چهل روز عهد كرده احتياط لازم آن است كه چهل روز ديگر بهمين نحو بخواند.
س 941 – آيا در عهد هم مانند نذر صيغه لازم است يا خير ونيز متعلق عهد مانند متعلق نذر لازم است رجحان داشته باشد يا نه.
ج – بلى در عهد هم صيغه لازم است وبمجرد نيت منعقد نمى‌شود ولى در متعلق عهد رجحان لازم نيست وهمين اندازه كه مرجوح نباشد كافى است پس اگر عهد كند كه فعل مباحى را انجام دهد منعقد مى‌شود بلى اگر عهد كند عملى را كه ترك آن ارجح است بجا آورد يا عهد كند ترك نمودن عملى راكه‌فعل آن ارجح است منعقد نمى‌شود.
س 942 – صيغه عهد را بيان فرمائيد.
ج – صيغه عهد اين است كه بگويد (عاهدت الله) يا بگويد (على عهدالله) س 943 – اگر زن بى اجازه شوهرش عهد كرد وتخلف عهدش را نموده در اين صورت كفاره بآنزن واجب است يا نه واگر مستحق پيدا نشد وبفقير نرساند مى‌تواند بعالم بپردازد ودر صورت پرداخت چه اندازه كفاره بايد بدهد.
ج – در فرض مسأله چنانچه عهد مربوط به مال بوده ولو مال خودش عهد