پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص325

شود اكنون مدت چندين سال است كه نذر كننده فوت كرده، دخترى‌ از او باقيمانده وداراى‌ دو دختر صغيره مى‌باشد كه پدرشان فوت كرده است ووضع مالى‌ آنها خوب نيست وباگرفتن قرض از اشخاص دخترها را اداره مى‌كند وقدرت نگهدارى‌ گاوهاى‌ مذكور را ندارد اكنون بوسيله شخصى‌ ديگر گاوها نگهدارى‌ مى‌شود واحتمال خطر گم شدن ومردن دارند در اين صورت اجازه مى‌فرمائيد گاوهاى‌ مذكور را به فروش برساند وفعلا بهاى‌ آنها را جهت خود، قرض بردارد كه در هر ماه مقدارى‌ از بدهى‌ خودش را بپردازد يا نه.

ج – در فرض مسأله كه پدر نذر كرده تا زمانى‌ كه زنده بوده عمل بنذر بر او واجب بوده وبعد از فوت گاوها مال وارث مى‌شود وادامه عمل او بر وارث واجب نيست بلى‌ گاوهاى‌ نر كه در حال زنده بودن ناذر بر او واجب بوده كه بكشد وبفقراء تقسيم كند اگر نكشته واجب است بعد از موت آنها را بكشند وبفقراء تقسيم نمايند ولى‌ آنچه بعد از موت پدر پيدا شده مال خود وراث است ووارث مى‌تواند هرگونه تصرف در آن بنمايد.

س 924 – شخصى‌ در زمان حيات خودش نصف يك قطعه باغ انگور ومشجر متصرفى‌ رعيتى‌ خود را نذر نموده كه همه ساله محصول آن را بمصرف روضه خوانى‌ برساند حاليه وارث مى‌خواهد باغ را بفروشد چونكه عائدى‌ ندارد كه مخارج كار را بدهد ومازادش را بمصرف روضه خوانى‌ برساند لذا ميخواهد قيمت باغ را بمصرف برساند آيا مى‌تواند بفروشد يا نه.

ج – در فرض سؤال كه نذر فعل نموده بعد از فوت بر وارث لازم نيست عمل بنذر مگر آن كه وصيت نموده باشد بعمل به نذر مذكور كه در اين صورت لازم است بر طبق وصيت عمل نمايد اگر زائد بر ثلث نباشد ويا در صورتيكه زائد بر ثلث باشد ورثه امضا نموده باشند وبا فرض وصيت ولزوم عمل جايز نيست عين را بفروشند بلكه منفعت آن را هر مقدار ممكن است بمصرف روضه خوانى‌ برسانند وچنانچه بهيچ نحو ممكن نيست موضوع وصيت منتفى‌ است وعين متعلق به‌ورثه