پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص320

(تبديل عين منذوره)

907 – گوسفندى‌ كه براى‌ قربانى‌ حضرت اسماعيل عليه السلام اسم برده شدهلاغر است وقابل استفاده نمى‌باشد اگر حالا آن را بفروشند وبجاى‌ آن گوسفند ديگرى‌ براى‌ سال ديگر تعيين كنند چه صورت دارد واگر مخارجى‌ بآن حيوان بدهند تا فربه شود آيا مى‌شود بعد از كشتن از گوشت قربانى‌ بابت مخارج برداشت يا نه.

ج – در صورتى‌ كه نذر صحيح باصيغه شرعى‌ عربى‌ يا فارسى‌ واقع شده باشد واجب است عين همان گوسفند را قربانى‌ كنند وگوسفند ديگر مجزى‌ نيست وبرفرض تحمل مخارج نمى‌توانند از گوشت جبران كنند.

س 908 – شخصى‌ گوسفندى‌ را براى‌ قربانى‌ نذر كرده وخود شخص بدون وصيت فوت نموده وداراى‌ دو نفر صغير است مادر صغير چون احتياج داشته گوسفند را فروخته و در احتياجات صغير به مصرف رسانيده آيا جائز بوده يا نه واگر جائز نبوده مى‌تواند بجاى‌ گوسفند فروخته شده گوسفند ديگر معين نمايد يا نه.

ج – اگر نذر صحيح باصيغه شرعيه بوده مادر صغيرها از ملك خودش به ارزش آن گوسفند، گوسفند ديگرى‌ بخرد وبمصرف نذر شوهر برساند واگر عين گوسفند باقى‌ باشد خود آن را پس بگيرد وبمصرف نذر برساند.

س 909 – شخصى‌ عينى‌ را نذر مطلق در راه حضرت عباس عليه السلام كرده آيا مى‌شود قيمت آن چيزى‌ را كه نذر كرده بسيد داد يا اين كه گوسفندى‌ نذر حضرت عباس (ع) كرده، مى‌شود بسيد بدهد يا نه.

ج – اگر نذر صحيح كرده‌اند بايد آنچه نذر كرده بدهد وقيمت آن كافى‌ نيست بلى‌ مى‌تواند آنرا بسيد بدهد وبعد از او بخرد.

س 910 – برنجى‌ كه نذر مى‌كنند دردهه عاشوراء اطعام كنند هر گاه خشكش را بفقراء بدهند قبول است يا نه.

ج – در صورتى‌ كه نذر صحيح كرده وصيغه عربى‌ يا فارسى‌ خوانده باشد