مجمع المسائل-ج2-ص305
س 868 – ميتى صلوة فائته اموات را استيجارا بر ذمه دارد وهنگام مرگ وصيت نموده لكن اسامى صاحبان صلوة بكلى مفقود شده فعلا تكليف ورثه چيست اداء دين موصى با اين حال مى‌شود يا نه.
ج – در صورت كه مقدار وجه صلوة معلوم باشد هر وجهى را بقصد صاحب آن نماز وروزه بجا بياورند كافى است وممكن است به ترتيب بقصد نمازيكه ابتداءا ذمه‌اش مشغول شده و بعد نمازى كه بعد از آن اجير شده قضاء نمايند.
س 869 – زنى وصيت كرده كه از مال من مبلغ دو هزار تومان بمصرف نماز وروزه وزكوة وخمس ومظالم عباد برسانيد ولى بعد از فوت او ورثه مى‌گويند كه مادر ما اصلا اموال زكوى نداشته وهم نمى‌دانسته كه زكوة بچه چيزهائى تعلق مى‌گيرد ومظالم هم نداشته واموال او هر چه بوده ارثا باو رسيده بود در اين صورت مبلغ مذكور را در مواردى كه وصيت شده چگونه تقسيم نمايند كه انجام وظيفه شود.
ج – با فرض آن كه وصى يقين دارد كه از راه عدم درك معناى خمس وزكوة ومظالم گفته وابدا چيزى نه يقينى و نه احتياطى درذمه او نبوده بيقين خود عمل كند ومال را اگر از ثلث متجاوز نيست بمصرف صوم وصلوة برساند واگر از ثلث زيادتر است از ورثه استيذان نمايد.
س 870 – شخصى فوت نموده ونسبت به ثلث اموال خود وصيت كرده ومصارفى هم جهت صوم وصلوة از ثلث تعيين نموده وبقيه از ثلث را مقرر نموده كه‌در تعليم وتربيت اولاد صغار او صرف شود كه قرآن ياد بگيرند وعين عبارتوصيت نامه باين شرح است (مابقى ثلث را در تعليم وتربيت صغار صرف نمائيد تا قرآن خوان شوند) در خلال اين مدت در عمل بوصيت نامه از طرف ورثه با وصى مخالفت شده ودر نتيجه گذشت زمان موضوع تعليم وتربيت صغار كه فعلا كبار شده‌اند منتفى شده حاليه همان صغار كه فعلا كبيرند مى‌گويند از عبارت وصيت نامه كه فوقا اشاره شده اين طور استنباط مى‌شود كه مبلغ باقيمانده از ثلث حق ما است وبايد بما