مجمع المسائل-ج2-ص289
س 821 – هر گاه صغير بعد از بلوغ ادعا كند كه وصى مال او را بدون حاجت ومصلحت فروخته قول كداميك مقدم است.
ج – در فرض سؤال وصى قسم مى‌خورد وقولش مقدم است بلى اگر صغير ووصى اختلاف داشته باشند به‌اين نحو كه صغير بگويد مال مرا بعد از بلوغ بهمن ندادى ووصى مدعى باشد كه داده‌ام قول صغيرمقدم است وبر وصى لازم است كه اقامه بينه كند.
س 822 – هر گاه وصى بعد از موت موصى ديوانه شود وبعد از مدتى جنون او بكلى از بين برود آيا به وصايت باقى است يا خير.
ج – بمحض جنون وصايت باطل مى‌شود وبعد از بهبودى هم برنمى گردد ولازم است حاكم شرع كسى را نصب كند بلى در صورتى كه موصى شخصى را وصى قرار دهد وقبل از اينكه از دنيا برود وصى ديوانه شود وموصى تصريح كند به اينكه هر وقت ديوانگى او بر طرف شد باز هم وصى من است چنانچه بهبودى حاصل شود باز هم شخص مذكور وصى است.
س 823 – آيا لازم است وصى عادل باشد يا خير.
ج – لازم نيست وهمين اندازه كه موثق ومورد اطمينان باشد كافى است اگر چه اعتبار عدالت مطابق با احتياط است.
(خيانت وصى)
س 824 – شخصى در وصيتنامه خود كسانى را بعنوان وصى تعيين نموده بعضى از اوصياء در مورد ثلث تصرفاتى بنفع شخصى خود نموده وآنرا بمصرف مورد نظر موصى نرسانيده‌اند چون مقدارى از ثلث هنوز در تصرف وراث مى‌باشد وچنانچه تحويل اوصياء بدهند باز هم حيف وميل خواهد شد تكليف شرعى وراث چيست.