مجمع المسائل-ج2-ص288
ناظر در باب وصيت همان قسم اول باشد.
س 816 – آيا وصى نسبت به آنچه در دستش هست ضامن است يا خير.
ج – وصى امين است وضامن نيست مگر اين كه تعدى يا تفريط كند ولو به اين كه برخلاف وصيت رفتار كند كه در اين صورت اگر چيزى در دست او تلف شود ضامن است.
س 817 – هر گاه موصى بگويد زيد را وصى خود قرار دادم واگر پسرم بزرگ شد يا از فسقش توبه كرد يا مثلا مشغول تحصيل علوم دينيه شد پسرم وصى‌من است در صورتى كه آنچه گفته حاصل شود پسر شرعا وصى است يا خير.
ج – بلى در فرض مذكور پسر وصى پدر است.
س 818 – آيا وصى بعد از موت موصى ميتواند خود را عزل كند يا امر وصايت را به ديگرى تفويض كند يا خير.
ج – حق عزل خود را ندارد ونيز نمى‌تواند وصايت را به ديگرى تفويض كند بلى مى‌تواند درانجام بعض امور متعلقه به‌وصيت كه مقصود وقوع آن اموراست از هر مباشرى، ديگرى را وكيل كند خصوصا اگر عادت جارى بر اين نباشد كه امثال اين وصى شخصا مباشرت كند وموصى هم شرط مباشرت نكرده باشد س 819 – هر گاه كسى وصيت كند به چيزى كه نزد خودش شرعا جايز است ولى در نظر وصى جايز نيست يا اين كه در نظر موصى جايز نيست ونزد وصى جايز است تكليف وصى چيست.
ج – وصى بايد به تكليف خود عمل كند پس در صورت اول، وصى نبايد بر طبق وصيت عمل كند ودر صورت دوم لازم است عمل كند.
س 820 – هر گاه انفاق بر صغير ازجمله وظائف وصى باشد وصغير بعد از بلوغ منكر انفاق شود يا ادعا كند كه وصى در نفقه دادن اسراف كرده قول كداميك مقدم است.
ج – در فرض سؤال وصى بايد قسم بخورد وقولش مقدم است.