مجمع المسائل-ج2-ص212
بعدا برايم ثابت شده كه او واقعا مسلمان نشده و در بهائيت خود باقى است لكن من از او داراى فرزندانى شدم وطلاق وجدائى برايم مشكل بود ودر صدد بودم فرزندانم را بدين مقدس اسلام هدايت كنم الزاما صبر كردم وپسرم به سن 19 سال رسيده وپيرو مذهب پدرش شده وبرايم يأس حاصل شده كه آنها مسلمان شوند بنابر اين ازخانه شوهرم خارج شدم ودر منزل برادرم ساكن شدم در اين صورت حضرت آية اللهى اجازه مى‌فرمائيد باز بخانه شوهرم بروم وفرزندان ديگرم را بدين مقدس اسلام راهنمائى نمايم ويا كاملا او را ترك بگويم چون بر من حرام است ونيز لازم است از او طلاق بگيرم ويا ديگر طلاق نمى‌خواهد.
ج – با اين كه شوهر شما بهائى است بايد از او جدا شويد وبازگشت شما بمنزل اوحرام است ومحتاج بطلاق نيست وپس از آن كه از تاريخى كه با او هم بستر نشده‌ايد عده منقضى شود ميتوانيد بدون طلاق با هر مرد مسلمان كه بخواهيد ازدواجكنيد وفرزندان شما چون از وطى بشبهه هستند بشما ملحق هستند وبپدرشان شرعا ملحق نيستند واو نمى‌تواند از آنها اگر صغير هستند سرپرستى نمايد وبايد از او گرفته شوند وهر كدام كبير هستند كسى به آنها ولايت ندارد.
س 601 – از يك نفر روحانى شنيدم كه اگر زن كفر بگويد بر شوهر خود حرام مى‌شود وبايد او را طلاق داد وهم چنين اگر مرد كفر بگويد زنش بر او حرام مى‌شود وبايد او را طلاق داد مستدعى است نظر مبارك را مرقوم فرمائيد.
ج – اگر قبل از دخول زن كلامى بگويد كه موجب كفر وارتداد بشود عقد ازدواج او با شوهر بخودى خود فسخ مى‌گردد، واگر بعد از دخول باشد چنانچه تا پيش از گذشتن عده برگردد وتوبه كند ازدواج او بحال خود باقى مى‌ماند واگر پيش از گذشتن عده برنگشت معلوم مى‌شود كه از حال ارتداد وكفر ازدواج او بهم خورده وفسخ شده است واگر مردى كه مسلمان ومسلمان زاده باشد كافر شود (مرتد فطرى) فورا عقد ازدواج او بازنش فسخ مى شود وزنش بر او حرام