مجمع المسائل-ج2-ص137
ج – آنچه را معلوم است كه بزن خود بخشيده مال زن است وآنچه را كه معلوم نباشد بزن بخشيده جزء تركه ميت است وكما فرض الله تقسيم مى‌شود وفرقى بين لباس پوشيده ونپوشيده نيست.
س 362 – زنى باغى را مادام الحيوة مسلوب المنفعه بپسر خود هبه نموده وپسر فوت كرده آيا اشجار غير مثمره كه در آن باغ وجود داشته وبعدا قطع گرديده و فروخته شده جزء عوائد ملك محسوب ومتعلق بمادر است يا عين محسوب مى‌شود كه متعلق بوراث موهوب له باشد.
ج – با فرض آن كه باغ مشجر را مسلوب المنفعة مادام الحيوة هبه كرده ظاهر آنست كه اشجار نيز ملك موهب له است.
س 363 – آيا هبه نمودن در مرض موت صحيح است يا خير.
ج – اقوى صحت است هر چند زائد بر ثلث باشد.
س 364 – آيا هبه منافع وهبه دين صحيح است يا خير.
ج – شرط است در موهوب كه عين باشد بنابر اين هبه منافع صحيح نيست واما دين پس اگر به خود مديون هبه شود صحيح است وفايده اش ابراء ذمه مديوناست واحوط اين است كه مديون قبول كند اگر چه در ابراء بدون هبه اقوى عدم اعتبار قبول است ولى هبه دين بغير مديون صحيح نيست.
س 365 – مراد از هبه معوضه چيست.
ج – هبه معوضه هبه‌اى است كه درآن شرط عوض شده باشد اگر چه موهوب له بعد از هبه عوضى ندهد وهم چنين هبه‌اى كه موهوب له عوض آن چيزى بدهد اگر چه در هبه شرط عوض نشده باشد.
س 366 – هر گاه در هبه شرط عوض شود ولى عوض تعيين نشود وظيفه موهوب له چيست.
ج – در فرض سؤال چنانچه واهب وآنكه به او هبه شده اتفاق بر مقدار معينى بكنند موهوب له لازم است همان مقدار متفق عليه را بدهد واگر اتفاق نكنند واجب